stöd w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| stöd [~et; pl. ~] substantiv | nośniknoun ostojanoun podpora(architektura, architektoniczny) wąski, wysoki element konstrukcyjny podtrzymujący np. sufit; poparcienoun wsparcienoun |
| stödja [stödde, stött, stödd n. stött, pres. stöder el. stödjer] verb | bazować sięverb opierać(przenośnie, przenośnia) brać coś za podstawę, uzasadniać coś czymś opieraćverb podpieraćverb podpierać sięverb podtrzymywaćverb przycisnąćverb przycisnąćverb wspierać sięverb wspomagaćverb |
| stöddig [~t ~a] adjektiv | krępyadjective |
| stödja sig | opierać(przenośnie, przenośnia) mieć podstawę lub uzasadnienie w czymś opieraćspocząć całym ciężarem na jakiejś podporze lub oparciu |
| stödja stöda | popieraćudzielić komuś swojego poparcia, pomagać komuś w działaniu, osiąganiu czegoś wspieraćopierać o coś/na czymś |
| stödmur [~en ~ar] substantiv | mur oporowy(budownictwo) (architektura, architektoniczny) konstrukcja, która powstrzymuje poziome parcie gruntu; |
| armstöd [~et; pl. ~] substantiv | podłokietnik(książkowy) oparcie pod łokcie, np. u fotela; |
| fotstöd [~et; pl. ~] substantiv | podnóżeknoun |
| ryggstöd [~et; pl. ~] substantiv | oparcienoun |
| understöd [~et; pl. ~] substantiv | oparcie(przenośnie, przenośnia) osoba lub rzecz pomocna w trudnej sytuacji opora(dawniej, dawny) rzecz, na której coś lub ktoś się opiera opora(książkowy) osoba, na której można się wesprzeć w trudnej sytuacji podparcienoun podpieraćnoun wspomagaćnoun wspomożenienoun |
