Szwedzki | Polski |
---|---|
fackspråk [~et; pl. ~] substantiv | odzywać sięnoun przemawiaćnoun wypowiadaćnoun |
fikonspråk [~et] substantiv | szwargot(potocznie, potoczny) niezrozumiała, nieprzyjemnie brzmiąca mowa, zwłaszcza w języku niemieckim |
finskspråkig [~t ~a] adjektiv | fińskojęzycznyadjective fińskojęzycznyadjective fińskojęzycznyadjective |
flerspråkig [~t ~a] adjektiv | wielojęzycznyadjective wielojęzycznyadjective |
flerspråkighet [~en] substantiv | wielojęzyczność(językoznawstwo, językoznawczy) cecha tego, co wielojęzyczne |
folkspråk [~et; pl. ~] substantiv | język wernakularny(językoznawstwo, językoznawczy) język narodowy, rodzimy, w opozycji do łaciny służącej jako lingua franca; język wernakularny(językoznawstwo, językoznawczy) niestandardowy język określonej populacji; narzeczenoun rodzimynoun wernakularnynoun wernakularnynoun wernakularnynoun wernakularnynoun |
franskspråkig [~t ~a] adjektiv | francuskojęzycznyadjective francuskojęzycznyadjective francuskojęzycznyadjective frankofońskiadjective |
främmande språk | język obcy(językoznawstwo, językoznawczy) język inny niż język ojczysty |
frågespråk | |
fyrspråkig | czterojęzycznyposługujący się czterema językami |
förespråka [~de ~t] verb | prekonizować(kościelny) mianować biskupa lub kardynała |
förespråkare [~n; pl. ~, best. pl. -språkarna] substantiv | rzecznik(książkowy) osoba występująca w obronie kogoś lub czegoś, popierająca jakąś sprawę zwolenniczkanoun |
georgiskspråkig | gruzińskojęzycznyposługujący się językiem gruzińskim gruzińskojęzycznyspisany, stworzony w języku gruzińskim gruzińskojęzycznytaki, którego mieszkańcy posługują się językiem gruzińskim |
grekiskspråkig | greckojęzycznyposługujący się językiem greckim greckojęzycznyspisany, stworzony w języku greckim greckojęzycznytaki, którego mieszkańcy posługują się językiem greckim |
hebreiskspråkig | hebrajskojęzycznyposługujący się językiem hebrajskim hebrajskojęzycznyspisany, stworzony w języku hebrajskim hebrajskojęzycznytaki, którego mieszkańcy posługują się językiem hebrajskim |
indoeuropeiska urspråket | praindoeuropejski(językoznawstwo, językoznawczy) indoeuropejski pierwotny, odnoszący się do pierwotnego okresu wspólnoty indoeuropejskiej |
italienskspråkig | włoskojęzycznyposługujący się językiem włoskim włoskojęzycznyspisany, stworzony w języku włoskim |