skal w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| skall [~et; pl. ~] substantiv | ujadanienoun |
| skäll [~et] substantiv | zwymyślanie(rzeczownik odczasownikowy) od zwymyślać |
| skalla [~de ~t] verb | rozlegać sięverb |
| skälla | dzwonekmały dzwon szczekać(zoologia, zoologiczny) o psie, lisie, szakalu: wydawać krótki, urywany głos |
| skälla [~n, skällor] substantiv | ujadaćnoun wymyślaćnoun wyzywaćnoun złajaćnoun |
| skälla ut | karcićudzielać nagany |
| skällande hund bits inte | krowa, która dużo ryczy, mało mleka dajez przechwałek niewiele wynika |
| Skällande hund bits inte. | |
| skalle [~n skallar] substantiv | czaszka(anatomia, anatomiczny) część szkieletu chroniąca mózg, znajdująca się w głowie; czerepnoun |
| skallerorm [~en ~ar] substantiv | grzechotnik(herpetologia, herpetologiczny) wąż o długich zębach jadowych i z charakterystyczną grzechotką na końcu ogona; |
| skallig [~t ~a] adjektiv | łysyadjective |
| skallighet [~en] substantiv | łysienie(medycyna, medyczny) utrata znacznej ilości włosów poprzez ich stopniowe wypadanie |
| skallra | szelężnik(botanika, botaniczny) Rhinanthus, rodzaj roślin zielnych z rodziny zarazowatych; |
| skallra [~n, skallror] substantiv | gruchawkanoun |
| skallra [~n, skallror] | brzęczećo metalowych lub szklanych przedmiotach: wydawać brzęk grzechotka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (potocznie, potoczny) instrument perkusyjny z pojemnikiem zawierającego małe przedmioty wydającymi dźwięki przy potrząsaniu grzechotkarodzaj zabawki dla niemowląt grzechoczącej przy potrząsaniu |
| skalm [~en ~ar] substantiv | udko(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) nóżka drobiu, ptactwa lub małych zwierząt |
| skälm [~en ~ar] substantiv | szelmanoun |
| skalmeja [~n skalmejor] substantiv | szałamaja(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dawny instrument muzyczny wydający przenikliwe dźwięki, rodzaj piszczałki z bocznymi otworami; pochodzący z Azji; |
| skälmsk [~t ~a] adjektiv | łobuzerskiadjective psotnyadjective szelmowskiadjective szelmowskiadjective |
| skalpell [~en ~er] substantiv | skalpel(medycyna, medyczny) mały, bardzo ostry nóż używany w chirurgii; |
| skålsnäcka [~n -snäckor] substantiv | skałoczep(zoologia, zoologiczny) mięczak żyjący na skałach |
| skälva [skälvde, hellre, än, skalv, skälvt, pres. skälver] | drżećtrząść się, drgać, dygotać |
| skälva | drgaćo głosie, dźwięku: brzmieć w sposób przerywany |
| adventskalender [~n -kalendrar] substantiv | kalendarz adwentowy(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wywodzący się z tradycji niemieckiej, specjalny dziecięcy kalendarz służący do odliczania dni od pierwszego dnia grudnia do wigilii Bożego Narodzenia; |
| äggskal [~et; pl. ~] substantiv | wydmuszkanoun |
