skära w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| skära | sierp(rolnictwo, rolniczy) ręczne narzędzie rolnicze składające się z krótkiego półkoliście zakrzywionego ostrza osadzonego w drewnianym stylisku, służące do żęcia zbóż, traw itp.; |
| skära [~n, skäror] substantiv | krajaćnoun rżnąćnoun skaleczyć sięnoun uczepnoun zsiadać sięnoun ściąć sięnoun |
| skär [~t, ~a] | ostrzeczęść robocza narzędzia do krajania, ostre zakończenie lub krawędź przedmiotu różowymający kolor pośredni między białym a czerwonym; |
| skära av | odcinaćtnąc, oddzielać coś od jakiejś całości |
| skära tänder | |
| skärande bearbetning | |
| avskära [-skar, -skurit, -skuren -skuret -skurna, pres. -skär] verb | odcinaćverb |
| beskära | obcinaćzmniejszyć ilość pieniędzy na jakiś cel obniżaćczynić niższym obniżyćuczynić coś niższym pochylaćzginać ku dołowi |
| hammaren och skäran | sierp i młot(historia, historyczny, historycznie) komunistyczny symbol sojuszu robotników i chłopów; |
| knivskärare [~n; pl. ~, best. pl. -skärarna] substantiv | nożowniknoun |
| månskära [~n -skäror] substantiv | półksiężycnoun |
| omskära [-skar, -skurit, -skuren -skuret -skurna, pres. -skär] verb | obrzezać(książkowy) u mężczyzn: dokonać zabiegu usunięcia części napletka w celach leczniczych, higienicznych bądź estetycznych, a u żydów, muzułmanów oraz niektórych ludów afrykańskich i australijskich także ze względów rytualnych |
