Szwedzki | Polski |
---|---|
pricka [~de, ~t] | oznaczaćznakować, wyróżniać, robić znak |
prickad | kropkowanypokryty kropkami |
prick [~en, ~ar] substantiv | bojanoun punkt karnynoun punktualnienoun pławanoun |
prick [~en, ~ar] | cętkamała plamka na tle o jednolitej barwie |
spricka | pęknięcieprzerwanie ciągłości jakiejś powierzchni szparawąska, długa przerwa między elementami położonymi obok siebie |
spricka [~n, sprickor] substantiv | rozprysnąćnoun |
spricka [~n, sprickor] | pękaćprzestawać być całym na skutek powstania rysy, szczeliny lub otworu |