słownik Szwedzko-Polski »
polyteist w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| polyteist [~en ~er] substantiv | politeista(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek wyznający politeizm, wierzący w wielu bogów politeistka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta wyznająca politeizm, wierząca w wielu bogów |
| polyteistisk [~t ~a] adjektiv | politeistycznyadjective |
