słownik Szwedzko-Polski »
plankton w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| plankton [~et; pl. ~] substantiv | plankton(biologia, biologiczny) (ekologia, ekologiczny) zespół organizmów żywych unoszących się w wodzie; |
| djurplankton [~et; pl. ~] substantiv | zooplankton(zoologia, zoologiczny) ogół organizmów zwierzęcych wchodzących w skład planktonu; |
| fytoplankton | fitoplankton(biologia, biologiczny) mikroskopijne organizmy roślinne oraz sinice, które biernie unoszą się w wodzie, nie posiadając zdolności ruchu lub tylko w znacznie ograniczonym zakresie; |
