plank w języku polskim

Szwedzki	Polski
plank	parkanogrodzenie, najczęściej drewniane;
planka [~n, plankor]	ściągaćodpisywać podczas testu, sprawdzianu, klasówki itp.
plankorsning [~en ~ar] substantiv	przejazdnoun miejsce, gdzie można przejechać w poprzek jakąś trasę, drogę, zwłaszcza tor kolejowy
plankton [~et; pl. ~] substantiv	plankton(biologia, biologiczny) (ekologia, ekologiczny) zespół organizmów żywych unoszących się w wodzie; noun
djurplankton [~et; pl. ~] substantiv	zooplankton(zoologia, zoologiczny) ogół organizmów zwierzęcych wchodzących w skład planktonu; noun
fytoplankton	fitoplankton(biologia, biologiczny) mikroskopijne organizmy roślinne oraz sinice, które biernie unoszą się w wodzie, nie posiadając zdolności ruchu lub tylko w znacznie ograniczonym zakresie;

Historia wyszukiwania