pilgrim w języku polskim

Szwedzki	Polski
pilgrim [~en ~er] substantiv	pielgrzym(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) osoba, która odbywa wędrówkę do miejsca kultu noun
pilgrimsfalk [~en ~ar] substantiv	sokół wędrowny(ornitologia, ornitologiczny) Falco peregrinus, duży ptak drapieżny z podrodziny sokołów spotykany na niemal wszystkich kontynentach (poza Antarktydą), rzadki w Polsce; noun
pilgrimsfärd [~en ~er] substantiv	pielgrzymkanoun wędrówka do świętego miejsca

Historia wyszukiwania