słownik Szwedzko-Polski »
obducera w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| obducera [~de ~t] verb | obdukcja(medycyna, medyczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) oględziny zwłok lub osób żywych w celu ustalenia przyczyn śmierci lub rozmiarów doznanych uszkodzeń ciała; oględziny(medycyna, medyczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) obdukcja sekcja zwłok(medycyna, medyczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) badanie pośmiertne osoby zmarłej; |
