mor w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| morfarsfar substantiv | pradziadeknoun |
| morfarsmor substantiv | prababcianoun prababkanoun |
| morfem [~et; pl. ~] substantiv | morfem(gramatyka) najmniejsza znacząca cząstka wyrazu; |
| Morfeus | Morfeusz(mitologia grecka) bóg i uosobienie marzeń sennych o ludzkich kształtach; |
| morfin [~et] substantiv | morfina(medycyna, medyczny) (chemia, chemiczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) narkotyk (alkaloid opium) stosowany w medycynie jako silny środek przeciwbólowy, otrzymywany z maku; |
| morfinist [~en ~er] substantiv | morfinistanoun |
| morfologi [~n] substantiv | morfologia(biologia, biologiczny) nauka o budowie organizmów zwierzęcych i roślinnych; |
| morfologisk [~t ~a] adjektiv | morfologicznieadjective morfologiczny(biologia, biologiczny) (językoznawstwo, językoznawczy) (geologia, geologiczny) dotyczący morfologii |
| morföräldrar | dziadkowie(potocznie, potoczny) rodzice rodziców; babcia i dziadek |
| morganit | morganit(mineralogia, mineralogiczny) minerał, odmiana berylu; |
| morgon | poranekpora dnia następująca po nocy rankiemwcześnie rano ranowczesna pora dnia |
| morgonbånge | |
| morgondag [~en ~ar] substantiv | jutronoun |
| morgondagens | jutrzejszyodnoszący się do jutra |
| morgondräkt | dezabil(przestarzałe, przestarzały) (żartobliwie) ubiór domowy, negliż |
| morgonmål [~et; pl. ~] substantiv | śniadanienoun |
| morgonmänniska [~n -människor] substantiv | ranny ptaszek(związek frazeologiczny) osoba, która wstaje bardzo wcześnie rano |
| morgonrock [~en ~ar] substantiv | szlafrok(krawiectwo) domowy ubiór przypominający lekki płaszcz bez zapięć |
| morgonstjärna [~n -stjärnor] substantiv | Gwiazda Poranna(astronomia, astronomiczny) Wenus widoczna nad horyzontem przed wschodem Słońca |
| morgonstund har guld i mund | kto rano wstaje, temu Pan Bóg dajeludziom pracowitym dobrze się wiedzie, bo wszystko im sprzyja, nawet sam Bóg |
| morisk | mauryjskizwiązany z Maurami, dotyczący Maurów |
| mörja [~n] substantiv | błotonoun |
| mörk [~t ~a] adjektiv | ciemnoadjective ciemnyadjective mętnyadjective mętnyadjective mętnyadjective mroczny(przenośnie, przenośnia) przepełniony cierpieniem, pełen tragizmu, smutku, grozy mrocznyadjective ponuryadjective |
| mörk choklad | ciemnoczekoladowymający kolor czekoladowy o ciemnym odcieniu, taki jak kolor ciemnej, gorzkiej czekolady |
| mörk materia | ciemna materia(astronomia, astronomiczny) hipotetyczna materia nieemitująca i nieodbijająca promieniowania elektromagnetycznego; |
| mörkblå [-blått, best. och pl. ~ el. ~a] adjektiv | ciemnoniebieskiadjective |
| mörkbrun [~t ~a] adjektiv | ciemnobrązowyadjective |
| mörker [mörkret] substantiv | mroknoun |
