mån w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| månne adverb | możeadverb |
| månnedgång | zachód księżyca(astronomia, astronomiczny) zjawisko chowania się księżyca za horyzont |
| månntro adverb | możeadverb |
| månsken [~et] substantiv | światło księżycanoun |
| månskära [~n -skäror] substantiv | półksiężycnoun |
| biologisk mångfald | bioróżnorodnośćzróżnicowanie życia na wszelkich poziomach jego organizacji; |
| blomstermånad [~en] substantiv | floréalnoun majnoun |
| eskimå [~n ~er] substantiv | Eskimos(etnografia, etnograficzny) przedstawiciel rdzennych ludów żyjących na rubieżach półkuli północnej Ziemi (Grenlandia, Ameryka Północna oraz skrawek wschodniej Syberii) eskimoskinoun |
| fruktbara halvmånen | Żyzny Półksiężyc(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) określenie pasa żyznych ziem przypominającego kształtem półksiężyc i ciągnącego się od Egiptu poprzez Palestynę, Syrię, po tereny dawnej Mezopotamii; |
| fullmåne [~n -månar] substantiv | pełnia(astronomia, astronomiczny) faza księżyca, w której księżyc jest oświetlony przez słońce w taki sposób, że z ziemi widać wyłącznie jego jasną część |
| förmånlig [~t ~a] adjektiv | korzystnyadjective |
| förmånstagare [~n; pl. ~, best. pl. -tagarna] substantiv | beneficjent(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba czerpiąca zyski, profity z czegoś |
| gräsmånad [~en] substantiv | kwiecieńnoun |
| göjemånad [~en] substantiv | lutynoun |
| halvmåne [~n -månar] substantiv | półksiężyc(przenośnie, przenośnia) symbol w kształcie półksiężyca (1.1); |
| hur många | ilerozpoczynający zdanie podrzędne określające liczność elementów w zbiorze ileużywany do pytania o liczność elementów w zbiorze |
| höstmånad [~en ~er] substantiv | wrzesieńnoun |
| lövmånad | majpiąty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego) |
| nymåne [~n -månar] substantiv | nów(astronomia, astronomiczny) faza Księżyca, w której księżyc jest oświetlony przez Słońce w taki sposób, że z Ziemi widać wyłącznie jego zacienioną część; |
| rötmånad [~en] substantiv | kanikuła(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: pora roku, w której Słońce znajduje się w gwiazdozbiorze Psa, czyli od 22 czerwca do 23 sierpnia kanikuła(książkowy) najgorętszy okres lata |
| skrytmåns [~en ~ar] substantiv | fanfaron(przestarzałe, przestarzały) człowiek zarozumiały, pyszny, butny |
| slaktmånad [~en] substantiv | październiknoun |
| smekmånad [~en ~er] substantiv | miesiąc miodowynoun |
| smekmånadssyndrom | syndrom miodowego miesiąca(medycyna, medyczny) zapalenie pęcherza moczowego u kobiety spowodowane częstszym współżyciem płciowym, dotykające głównie młode kobiety dopiero rozpoczynające życie seksualne |
| småningom adverb | stopniowoadverb |
| så många | tyleokreślenie odnoszące się do liczebników głównych lub zastępujące je |
| så småningom | z czasemw miarę upływu czasu, z upływem czasu, z biegiem czasu, stopniowo |
| torsmånad [~en] substantiv | styczeńnoun |
| tremånaders- | trzymiesięcznybędący w wieku trzech miesięcy trzymiesięcznyprzypadający co trzy miesiące trzymiesięcznytrwający trzy miesiące |
| tråkmåns [~en ~ar] substantiv | nudziarznoun piła(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) człowiek natarczywie, ciągłym upominaniem wymuszający na innych jakieś działanie |
| vara mån | dbaćtroszczyć się o coś lub kogoś; zajmować się czymś z dużą uwagą lub poświęceniem |
| vara mån om | zależećpotrzebować, pragnąć |
| vintermånad [~en ~er] substantiv | listopadnoun |
