słownik Szwedzko-Polski »

lov w języku polskim

SzwedzkiPolski
klöv [~en ~ar] substantiv

racicanoun

klyva [klöv, kluvit hellre än klyvt, kluven kluvet kluvna hellre än klyvd n. klyvt, pres. klyver] verb

łupaćverb

rozszczepiaćverb
dzielić na elementy składowe

klöver [~n; pl. ~] substantiv

koniczyna(botanika, botaniczny) Trifolium L., rodzaj roślin z rodziny bobowatych;
noun

koniczynanoun
liść tej rośliny; motyw graficzny przypominający ten liść

trefl(termin karciany) kolor w kartach oznaczony czarną koniczynką; karta tego koloru
noun

mer än lovligt

bezdennie

Olov

Olafimię męskie;

olovlig [~t ~a] adjektiv

bezprawnyadjective

niedopuszczalnyadjective

niedozwolonyadjective

Plovdiv

Płowdiw(geografia, geograficzny) miasto w środkowej Bułgarii, położone nad rzeką Maricą;

slovak [~en ~er] substantiv

Słowaknoun
człowiek narodowości słowackiej, obywatel Słowacji, mieszkaniec Słowacji;

Slovakien substantiv

Słowacja(geografia, geograficzny) państwo w Europie Środkowej;
noun

slovakisk [~t ~a] adjektiv

słowacki(językoznawstwo, językoznawczy) język słowacki;
adjective

słowackiadjective
charakterystyczny dla Słowacji lub Słowaków

słowackiadjective
związany ze Słowacją lub Słowakami, dotyczący Słowacji lub Słowaków

slovakiska [~n slovakiskor] substantiv

słowacki(językoznawstwo, językoznawczy) język słowacki;
noun

Słowaczkanoun
osoba płci żeńskiej narodowości słowackiej, obywatelka Słowacji, mieszkanka Słowacji

Slovakiska Republiken

Republika Słowacka(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie Środkowej, graniczące z Polską, Ukrainą, Węgrami, Austrią i Czechami;

sloven [~en ~er] substantiv

Słoweniecnoun
człowiek narodowości słoweńskiej, obywatel Słowenii, mieszkaniec Słowenii

Slovenien substantiv

Słowenia(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w południowej Europie ze stolicą w Lublanie;
noun

slovensk [~t ~a] adjektiv

słoweńskiadjective
odnoszący się do Słowenii lub Słoweńców

slovenska [~n slovenskor] substantiv

słoweński(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Słowenii;
noun

tjecko-slovakisk

czecho-słowackidotyczący Czecho-Słowacji, związany z Czecho-Słowacją

Tjeckoslovakien substantiv

Czechosłowacja(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (geografia, geograficzny) państwo istniejące w latach 1918–1938 i 1945–1992, w Europie Środkowej;
noun

tjeckoslovakisk [~t ~a] adjektiv

czechosłowackiadjective
dotyczący Czechosłowacji, związany z Czechosłowacją

12