Polski | Szwedzki |
---|---|
eklezja (historia, historyczny, historycznie) zgromadzenie pełnoprawnych obywateli starożytnych Aten, którzy ukończyli 20 lat, najwyższy organ władzy decydujący o polityce zagranicznej i wewnętrznej polis; noun | kyrka [~n kyrkor]substantiv |
eklezjalny (teologia, teologiczny) związany z określonym kościołem (instytucją) adjective | ecklesiastik [~t ~a]adjektiv |
Eklezjastes (biblijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) Księga Koheleta noun | Predikarensubstantiv |
Eklezjastes (biblijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) starożytny żydowski pisarz, autor Księgi Koheleta; noun | Predikarensubstantiv |