słownik Polsko-Szwedzki »

spółgłoska w języku po szwedzku

PolskiSzwedzki
spółgłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska powstająca w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy;

konsonant

spółgłoska zwarta noun

klusil [~en, ~er]substantiv