kon w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| kontinentalsockel [~n -socklar] substantiv | |
| kontinuerligt | bez przerwycały czas, nieprzerwanie bezustanniebez przerwy, ciągle, nieprzerwanie |
| kontinuitet [~en] substantiv | ciągłośćnoun |
| kontinuum substantiv | kontinuum(matematyka, matematyczny) moc zbioru kontinuumnoun |
| konto [~t ~n] substantiv | konto(ekonomia, ekonomiczny) (bankowość, bankowy) rachunek w banku, na którym są przechowywane pieniądze klienta; |
| kontor [~et; pl. ~] substantiv | biuronoun urządnoun |
| kontraband [~et; pl. ~] substantiv | kontrabandanoun przemyt(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (kryminologia, kryminologiczny) proceder przewozu przez granicę państwa zakazanych przedmiotów lub osób albo przewózu z pominięciem jego kontroli i opłat; |
| kontrabas [~en ~ar] substantiv | basistanoun kontrabas(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) największy smyczkowy instrument strunowy; kontrabasistka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) kobieta, która gra na kontrabasie |
| kontrafaktisk [~t ~a] adjektiv | kontrfaktyczny(filozofia, filozoficzny) taki, który odnosi się do zdarzeń potencjalnych lub nierzeczywistych |
| kontrahent [~en ~er] substantiv | kontrahentnoun |
| kontrakt [~et; pl. ~] substantiv | kontraktnoun |
| kontraktur | przykurcz(medycyna, medyczny) zwyrodnienie mięśnia i stawu w wyniku obkurczenia włókien mięśniowych oraz więzadeł i struktur stawowych |
| kontraproduktiv [~t ~a] adjektiv | przeciwskutecznyadjective |
| kontrarevolution [~en ~er] substantiv | kontrrewolucja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (historia, historyczny, historycznie) działania stanowiące reakcję w stosunku do rewolucji; |
| kontrarevolutionär | kontrrewolucyjny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z kontrrewolucją, dotyczący kontrrewolucji |
| kontraspionage [~t] substantiv | kontrwywiadnoun |
| kontrast [~en ~er] substantiv | kontrast(książkowy) sprzeczność występująca między zestawionymi elementami (przedmiotami, zjawiskami itp.) kontrast(optyka, optyczny) stosunek między największym a najmniejszym stopniem naświetlenia jakiegoś przedmiotu |
| kontrastera [~de ~t] verb | kontrastowaćverb |
| kontratenor [~en ~er] substantiv | kontratenor(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) najwyższy głos męski wykorzystujący rejestr falsetowy; |
| kontroll [~en ~er] substantiv | kontrola(potocznie, potoczny) nadzór nad kimś lub nad czymś kontrolanoun zarządzanienoun |
| kontrollanordning | kontrolnyzwiązany z kontrolą lub kontrolowaniem nadzórpełnienie kontroli regulowaćkierować ruchem, obrotem czegoś sterowaćkontrolować pracę urządzenia |
| kontrollant [~en ~er] substantiv | kontroler(informatyka, informatyczny) program sterujący kontroler(technologia, technika, techniczny) urządzenie kontrolujące pracę maszyn kontrolernoun |
| kontrollera [~de ~t] verb | kontrolowaćverb nadzorowaćverb sprawdzaćverb |
