Polski | Szwedzki |
---|---|
urząd (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zespół osób i środków potrzebnych do wykonywania zadań organu administracji publicznej; noun | myndighet [~en ~er]substantiv ämbete [~t ~n]substantiv ämbetsverk [~et; pl. ~]substantiv |
urząd budynek, w którym mieści się urząd (1.1) | byrå [~n, ~ar] |
urząd noun budynek, w którym mieści się urząd (1.1) | kontor [~et; pl. ~]substantiv |
urząd noun stanowisko, funkcja, obowiązki pełnione przez kogoś w hierarchii państwowej lub innej | ämbete [~t ~n]substantiv |
urząd celny noun | tull [~en ~ar]substantiv |
urząd pracy noun | arbetsförmedling [~en ~ar]substantiv |
urządzenie noun mechanizm służący do wykonywania określonych zadań / czynności | anordning [~en ~ar]substantiv |
urządzenie noun sprawienie, że coś zostało urządzone, uporządkowane lub zorganizowane | anordning [~en ~ar]substantiv |
urządzenie peryferyjne (informatyka, informatyczny) każde niesamodzielne urządzenie komputerowe sterowane przez jednostkę centralną i realizujące jakieś specjalne zadanie np. drukowanie, wyświetlanie obrazu, wprowadzanie danych, zapis informacji na nośnikach; adjective | perifer [~t ~a]adjektiv |
urządzić verb ułożyć według planu, uregulować, ustanowić | arrangera [~de ~t]verb |
urządzić verb wyposażyć coś w odpowiednie urządzenia, zorganizować wystrój | klä [klär el. åld. kläder, klädde, klätt, klädd n. klätt]verb |
urządzić noun zorganizować jakieś wydarzenie | etage [~t el. ~n ; pl. ~ el. ~r ]substantiv |