kon w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| konkret [n. ~, ~a] | konkretnypraktyczny, rzeczowy |
| konkretion [~en ~er] substantiv | konkrecja(geologia, geologiczny) kuliste, soczewkowe lub gruzłowe skupienie minerałów o składzie innym niż osad otaczający; konkretnośćnoun |
| konkretisera [~de ~t] verb | konkretyzowaćverb skonkretyzowaćverb |
| konkubin [~en ~er] substantiv | konkubina(dawniej, dawny) nałożnica konkubina(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kobieta żyjąca z mężczyzną bez zawarcia związku małżeńskiego nałożnica(dawniej, dawny) kobieta żyjąca bez ślubu z mężczyzną, który stoi wyżej w hierarchii społecznej |
| konkurrens [~en ~er] substantiv | konkurencja(biologia, biologiczny) oddziaływanie antagonistyczne pomiędzy populacjami polegające na ubieganiu się przez co najmniej dwie populacje o tę samą niszę ekologiczną konkurencja(ekonomia, ekonomiczny) jednostki konkurujące ze sobą konkurencja(ekonomia, ekonomiczny) ubieganie się o nabywców towarów i usług przez różne firmy z tej samej branży konkurencjanoun rywalizacja(sport, sportowy) zawody, zmagania sportowe, rozgrywka współzawodnictwonoun |
| konkurrenskraftig [~t ~a] adjektiv | konkurencyjnyadjective konkurencyjnyadjective |
| konkurrent [~en ~er] substantiv | konkurentnoun |
| konkurrera [~de ~t] verb | startowaćverb |
| konkurs [~en ~er] substantiv | bankructwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) upadłość osoby prawnej lub fizycznej ogłoszona przez sąd |
| konkvistador | |
| könlös [~t ~a] adjektiv | bezpłciowy(biologia, biologiczny) niewykazujący cech płciowych; bez udziału płci |
| konnässör [~en ~er] substantiv | konesernoun znawcanoun |
| Konrad | Konradimię męskie; |
| könsbestämma [-bestämde, -bestämt, -bestämd n. -bestämt, pres. -bestämmer, imper. -bestäm] verb | seksowaćverb |
| könscell [~en ~er] substantiv | gameta(biologia, biologiczny) komórka służąca do rozmnażania płciowego; |
| konsekvens [~en ~er] substantiv | konsekwencjanoun rezultatnoun skuteknoun wyniknoun |
| konsekvent [n. ~, ~a] adjektiv | konsekwentnieadjective |
| konsensus [~en] substantiv | konsensusnoun konsensusowynoun |
| konsert [~en ~er] substantiv | koncertnoun |
| konsertera [~de ~t] verb | koncertowaćverb |
| konserthall [~en ~ar] substantiv | filharmonia(potocznie, potoczny) budynek, w którym odbywają się koncerty muzyki poważnej |
| konsertmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | koncertmistrz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) główny instrumentalista danej grupy instrumentów w orkiestrze symfonicznej, najczęściej pierwszy skrzypek |
| konserv [~en ~er] substantiv | konserwa(spożywczy) zapasteryzowana żywność w hermetycznym, trwałym opakowaniu, najczęściej metalowym; |
| konservatism [~en] substantiv | konserwatyzm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) kierunek w polityce, popierający konserwatyzm (1.1) konserwatyzmnoun |
