jobb w języku polskim

Szwedzki	Polski
jobb [~et; pl. ~] substantiv	praca(fizyka, fizyczny) energia potrzebna do przesunięcia ciała o danych parametrach z jednego punktu pola do drugiego; noun pracanoun miejsce pracy (1.1); funkcja pełniona w takim miejscu pracanoun wykonywanie jakiejś czynności, służącej uzyskaniu dóbr;
jobba [~de ~t] verb	pracowaćverb wykonywać jakąś pracę; być zatrudnionym
jobbig [~t ~a] adjektiv	mozolnyadjective wymagający sporego wysiłku i dużo cierpliwości, pochłaniający wiele czasu pracowityadjective taki, który jest skłonny do długiej pracy; taki, który umie/lubi dużo pracować; charakteryzujący się pracowitością uciążliwyadjective męczący, dokuczliwy uciążliwyadjective taki, którego wykonanie sprawia kłopot, trudności, wymaga dużego wysiłku

Szwedzki

Polski

jobb [~et; pl. ~] substantiv

praca(fizyka, fizyczny) energia potrzebna do przesunięcia ciała o danych parametrach z jednego punktu pola do drugiego;
noun

pracanoun
miejsce pracy (1.1); funkcja pełniona w takim miejscu

pracanoun
wykonywanie jakiejś czynności, służącej uzyskaniu dóbr;

jobba [~de ~t] verb

pracowaćverb
wykonywać jakąś pracę; być zatrudnionym

jobbig [~t ~a] adjektiv

mozolnyadjective
wymagający sporego wysiłku i dużo cierpliwości, pochłaniający wiele czasu

pracowityadjective
taki, który jest skłonny do długiej pracy; taki, który umie/lubi dużo pracować; charakteryzujący się pracowitością

uciążliwyadjective
męczący, dokuczliwy

uciążliwyadjective
taki, którego wykonanie sprawia kłopot, trudności, wymaga dużego wysiłku

Historia wyszukiwania