Szwedzki | Polski |
---|---|
isländare | Islandczykczłowiek narodowości islandzkiej, obywatel Islandii, mieszkaniec Islandii |
isländsk [~t ~a] adjektiv | islandzkiadjective |
isländska [~n -ländskor] substantiv | Islandkanoun islandzki(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Islandii; islandzkinoun |
islänning [~en ~ar] substantiv | Islandczyknoun |
ismås | |
isobar [~en ~er] substantiv | izobara(meteorologia, meteorologiczny) krzywa łącząca miejsca o jednakowym ciśnieniu atmosferycznym; |
isogloss | izoglosa(językoznawstwo, językoznawczy) linia na mapie wyznaczająca zasięg danej cechy językowej |
isokvant | izokwanta(ekonomia, ekonomiczny) linia przedstawiająca wszystkie kombinacje dwóch czynników wytwórczych pozwalające osiągnąć dany rozmiar produkcji; |
isolationism [~en] substantiv | izolacjonizm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) polityka danego państwa polegająca na ograniczeniu angażowania się w sprawy zagraniczne i skupieniu się na problemach wewnętrznych kraju; |
isolationistisk [~t ~a] adjektiv | izolacjonista(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zwolennik izolacjonizmu w polityce zagranicznej izolacjonistyczny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z izolacjonizmem, dotyczący izolacjonizmu |
isolator [~n ~er ] substantiv | izolator(elektryczność) przedmiot z materiału nie przewodzącego prądu elektrycznego, łączący a zarazem izolujący części urządzenia będące względem siebie pod napięciem izolatornoun |
isolera [~de ~t] verb | izolowaćverb izolowaćverb izolowaćverb uszczelniać(technologia, technika, techniczny) czynić szczelnym; powodować ścisłe przyleganie elementów czegoś poprzez wypełnienie luk |
isolerad [isolerat ~e] adjektiv | jednostkowyadjective |
isolerband [~et; pl. ~] substantiv | taśma izolacyjna(technologia, technika, techniczny) taśma służąca do izolowania przewodów elektrycznych; |
isolering [~en ~ar] substantiv | izolacja(elektryczność) warstwa materiału o niskiej przewodności elektrycznej; izolacjanoun odosobnienienoun zakaźnynoun |
isomer | izomer(chemia, chemiczny) jeden z dwóch lub większej liczby związków chemicznych o tym samym składzie atomowym, różniących się połączeniami lub ułożeniem atomów; |
isometrisk | izometryczny(matematyka, matematyczny) taki, który nie zmienia odległości między punktami |
isomorfism | izomorfizm(matematyka, matematyczny) odwzorowanie pomiędzy dwiema przestrzeniami matematycznymi, zachowujące wszystkie relacje i funkcje |
isop [~en] substantiv | hyzop lekarski(botanika, botaniczny) Hyssopus officinalis, roślina z rodziny jasnotowatych; |
isoterm [~en ~er] substantiv | izoterma(meteorologia, meteorologiczny) linia łącząca na mapie punkty o tej samej temperaturze; izotermicznynoun |
isotop | izotop(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) każda z odmian tego samego pierwiastka chemicznego, która ma jednakową liczbę protonów w atomach, lecz różne liczby neutronów; |
israel | Izraelczykobywatel lub mieszkaniec współczesnego państwa Izrael izraelicki(przestarzałe, przestarzały) żydowski |
Israel | Izrael(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Azji, na wschodnim brzegu Morza Śródziemnego, zamieszkałe w większości przez Żydów; Izrael(podniośle) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyznawcy judaizmu Izraelimię męskie; |
israelisk [~t ~a] adjektiv | izraelskiadjective |
israeliska [~n israeliskor] substantiv | Izraelkanoun |
israelit [~en ~er] substantiv | Izraelita(starożytność) przedstawiciel narodu żydowskiego w epoce Starego Testamentu; |