słownik Szwedzko-Polski »

in w języku polskim

SzwedzkiPolski
initiativ [~et; pl. ~] substantiv

inicjatywanoun
propozycja zrealizowania określonych działań

initiera [~de ~t] verb

inicjowaćverb
dawać czemuś początek

injektion [~en ~er] substantiv

iniekcja(medycyna, medyczny) zastrzyk
noun

injicera [~de ~t] verb

wstrzykiwać(medycyna, medyczny) wprowadzać płyn do ciała za pomocą strzykawki
verb

wstrzykiwać(technologia, technika, techniczny) wprowadzać płyn lub gaz do czegoś pod ciśnieniem
verb

inkalla [~de ~t] verb

powoływaćverb
wzywać do służby

wzywaćverb
przywoływać do siebie

inkarnation [~en ~er] substantiv

inkarnacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wcielenie bóstwa w osobę ludzką;
noun

inkassera [~de ~t] verb

nazbieraćverb
zebrać wiele, dostateczną ilość lub liczbę czego

wyjmowaćverb
wydostawać z wnętrza

zbieranie(rzeczownik odczasownikowy) od zbierać
verb

inklusive adverb

w tymadverb
włącznie z

inkoherent

niekoherentnyniespójny, wewnętrznie sprzeczny lub odmienny; nielogiczny

niespójnynieukładający się w logiczną całość

inkomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer, imper. -kom] verb

napływaćverb
przybywać tłumnie

inkommensurabel [~t inkommensurabla] adjektiv

niemierzalnyadjective
taki, który nie daje się zmierzyć, obliczyć

inkompetent [n. ~, ~a] adjektiv

niekompetentnyadjective
nieposiadający pełnych kompetencji lub profesjonalizmu

inkomplett [n. ~, ~a] adjektiv

niekompletnyadjective
nietworzący kompletu, nietworzący całości, niepełny

inkomst [~en ~er] substantiv

dochód(księgowość) suma wpływów (przychodów) pomniejszona o koszty ich uzyskania;
noun

poszewka(krawiectwo) wymienialne pokrycie na pościel
noun

przychód(ekonomia, ekonomiczny) wpływy pieniężne osiągane w danym okresie
noun

inkomstdeklaration [~en ~er] substantiv

deklaracja podatkowa(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (księgowość) dokument zawierający informacje o osiągniętych dochodach lub poniesionych stratach;
noun

inkonsekvent [n. ~, ~a] adjektiv

niekonsekwentnyadjective
pozbawiony konsekwencji (np. w działaniu, planach); sprzeczny, nielogiczny

inkontinens [~en] substantiv

inkontynencja(medycyna, medyczny) nietrzymanie wydalania – moczu lub stolca;
noun

inköp [~et; pl. ~] substantiv

sprawuneknoun
zakup

zakupynoun
czynność kupowania

zaopatrzenienoun
dostarczenie komuś potrzebnych mu rzeczy

inkorrekt [n. ~, ~a] adjektiv

niepoprawnyadjective
niezgodny częściowo lub zupełnie z ustalonymi regułami

nieprawidłowyadjective
niezgodny z normą; niezgodny z tym, co prawidłowe

inkräktare [~n; pl. ~, best. pl. -kräktarna] substantiv

intruznoun
człowiek niemile widziany w danym miejscu

inwader(rzadki, rzadko używany) ten, który dokonuje inwazji
noun

inkråm [~et] substantiv

wnętrzności(anatomia, anatomiczny) narządy wewnętrzne jamy brzusznej, klatki piersiowej oraz miednicy człowieka lub zwierzęcia
noun

inkrement

inkrementacja(informatyka, informatyczny) operacja zwiększenia wartości o jeden;

inkrökt [n. ~, ~a] adjektiv

egocentrycznyadjective
związany z egocentryzmem, świadczący o traktowaniu siebie jako najważniejszy/centralny punkt świata

inkubator [~n ~er ] substantiv

inkubator(medycyna, medyczny) urządzenie do podtrzymywania procesów życiowych wcześniaków w ściśle kontrolowanych warunkach;
noun

inkunabel [~n inkunabler] substantiv

inkunabuł(bibliotekoznawstwo, bibliotekoznawczy) książka wydrukowana w Europie przed 1501 rokiem (przed XVI wiekiem);
noun

inkvartera [~de ~t] verb

umieszczaćverb
ustalać komuś miejsce pobytu

inkvisition [~en ~er] substantiv

inkwizycja(historia, historyczny, historycznie) system śledczo-sądowniczy Kościoła katolickiego, działający od XIII do XIX wieku;
noun

inkvisitor [~n ~er ] substantiv

inkwizytor(historia, historyczny, historycznie) członek sądu inkwizycyjnego
noun

inkvisitorisk [~t ~a] adjektiv

inkwizytorskiadjective

6789

Historia wyszukiwania