Szwedzki | Polski |
---|---|
brushuvud [~et; pl. ~en, best. pl. ~ena] substantiv | szaleniec(przenośnie, przenośnia) osoba, która nie panuje nad swoimi namiętnościami, nie zwraca uwagi na niebezpieczeństwo |
buffelhuvud | gągołek(ornitologia, ornitologiczny) Bucephala albeola, gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych zamieszkujący kontynent amerykański; |
det man inte har i huvudet får man ha i benen | kto nie ma w głowie, ten ma w nogachjeśli ktoś nie ma dobrej pamięci, musi często wracać po to, o czym zapomniał |
Det man inte har i huvudet får man ha i benen. | |
dumhuvud [~et; pl. ~en, best. pl. ~ena] substantiv | głupek(potocznie, potoczny) (obraźliwie) ktoś głupi głupiecnoun milczeknoun nieuknoun tępak(potocznie, potoczny) (obraźliwie) osoba tępa, głupia, mało inteligentna, bezmyślna |
ha huvudet bland molnen | mieć głowę w chmurachbyć rozmarzonym, rozkojarzonym; myśleć nierozsądnie, nierealnie |
ha huvudet på skaft | mieć głowę na karkubyć rozsądnym, zaradnym, umieć sobie radzić; myśleć trzeźwo |
hals över huvud | co sił w nogachtak szybko jak się da (przy poruszaniu się na nogach) |
ledhuvud | knykieć(anatomia, anatomiczny) wyrostek kostny przy nasadzie kości długich, będący elementem stawu i miejscem przyczepu ścięgien |
man ska inte ta sig vatten över huvudet | nie porywaj się z motyką na słońceszkoda czasu i wysiłku na rzeczy nieosiągalne |
över huvud taget adverb | w ogóleadverb |
överhuvud [~et; pl. ~en, best. pl. ~ena] substantiv | wódznoun |
överhuvudtaget | w ogóleogólnie, w sumie, podsumowując |
oxhuvudspinnare | melchizedek(kościelny) małe naczyńko w kształcie półksiężyca, w którym konsekrowana hostia jest umieszczana w monstrancji; obłączek(anatomia, anatomiczny) białawy obszar luźnej skóry w kształcie półksiężyca u nasady paznokcia; |
platthuvudkatt | |
provinshuvudstad [~en -huvudstäder] substantiv | wojewódzki(przymiotnik) od województwo |
skaka på huvudet | kręcić głową(przenośnie, przenośnia) obracając głową na boki wyrażać negatywne uczucie, zwykle dezaprobatę |
sticka huvudet i sanden | chować głowę w piasek(przenośnie, przenośnia) uciekać przed czymś, unikać czegoś |
struphuvud [~et; pl. ~en, best. pl. ~ena] substantiv | krtań(anatomia, anatomiczny) górny odcinek układu oddechowego łączący gardło z tchawicą; |
ta sig vatten över huvudet | porywać się z motyką na słońcezabierać się za coś, czego nie jest się w stanie zrobić |