hals w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| hals [~en ~ar] substantiv | szyja(anatomia, anatomiczny) część ciała łącząca głowę z korpusem szyja(przestarzałe, przestarzały) węższa część butelki (zwykle (zdrobniale) szyjka) szyjkanoun |
| hals över huvud | co sił w nogachtak szybko jak się da (przy poruszaniu się na nogach) |
| halsband [~et; pl. ~] substantiv | naszyjnik(rzemiosło, rzemieślniczy) (jubilerstwo, jubilerski) element biżuterii w postaci ozdoby na szyję; obrożanoun łańcuszek(jubilerstwo, jubilerski) element drobnej biżuterii noszonej na szyi |
| halsbränna [~n] substantiv | zgaga(medycyna, medyczny) uczucie pieczenia w przełyku |
| halsduk [~en ~ar] substantiv | apaszkanoun szalnoun szaliknoun |
| halshugga [-högg, -huggit, -huggen -hugget -huggna, pres. -hugger] verb | ścinaćverb |
| halshuggning [~en ~ar] substantiv | dekapitacjanoun |
| halsjärn till strypning | garotabroń mająca postać cienkiego paska materiału lub linki do uchwycenia oburącz i zaciśnięcia na szyi ofiary; |
| halskrås [~et; pl. ~] substantiv | krezanoun kryzanoun |
| halslin | humerał(kościelny) element stroju liturgicznego w katolicyzmie w formie płóciennej chusty; |
| halsläkare | laryngolog(medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem, profilaktyką i leczeniem chorób krtani i gardła |
| halsmandel [~n -mandlar] substantiv | migdałek(anatomia, anatomiczny) skupisko tkanki chłonnej wchodzące w skład pierścienia chłonnego gardła; |
| halsstarrig [~t ~a] adjektiv | uparty(o osobach) charakteryzujący się uporem; upierający się przy czymś |
| halstra [~de ~t] verb | przypiekaćverb przypiekaćverb |
| blåshalskörtel [~n -körtlar] substantiv | prostata(anatomia, anatomiczny) gruczoł płciowy męski położony w miednicy mniejszej, wydzielający składniki nasienia; |
| gabhals | krzykaczskory do krzyku |
| gaphals [~en ~ar] substantiv | krzykacznoun krzykałanoun |
| hålla på halster | |
| livmoderhals [~en ~ar] substantiv | szyjka macicy(anatomia, anatomiczny) dolna część mięśniówki macicy łącząca pochwę z jamą macicy; |
| ormhalsfågel | wężówka(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny Anhingidae; |
| pärlhalsband [~et; pl. ~] substantiv | perłynoun |
| rödhalsad gås | bernikla rdzawoszyja(ornitologia, ornitologiczny) Branta ruficollis, gatunek z rodziny kaczkowatych, gnieżdżący się w syberyjskiej tundrze; |
| svarthalsad dopping | perkoz zausznik(ornitologia, ornitologiczny) Podiceps nigricollis, gatunek ptaka wodnego |
| sätta i halsen | krztusićuporczywie kaszleć i oddychać z trudnością na skutek podrażnienia dróg oddechowych |
| våghals [~en ~ar] substantiv | karkołomnynoun śmiałeknoun |
