ha w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| hädare [~n; pl. ~, best. pl. hädarna] substantiv | bluźniercanoun |
| hadeikum | hadeik(geologia, geologiczny) nieformalny eon będący okresem od powstania Ziemi do czasu uformowania się skorupy ziemskiej; |
| Hades | Hades(mitologia grecka) (książkowy) podziemny świat zmarłych, świat pozagrobowy Hades(mitologia grecka) bóg zmarłych i świata pozagrobowego, utożsamiany z rzymskim Plutonem; |
| hadron | hadron(fizyka, fizyczny) silnie oddziałująca cząstka złożona z kwarków; |
| haff | zalew(hydrologia, hydrologiczny) zatoka o wąskim wylocie, oddzielona od morza mierzeją |
| hafnium [~et el. hafniet el. ~] substantiv | hafn(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Hf i liczbie atomowej 72 |
| hafs [~et] substantiv | odbębnianie(potocznie, potoczny) robienie czegoś byle jak |
| hafsa [~de ~t] verb | partaczyćverb |
| hafser | kocmołuch(potocznie, potoczny) osoba brudna lub niechlujna |
| hafsig [~t ~a] adjektiv | niestarannyadjective |
| häfta | plasterek(medycyna, medyczny) mały, samoprzylepny opatrunek |
| häfta [~n, häftor] | plaster(medycyna, medyczny) kawałek materiału pokryty substancją samoprzylepną, stosowany na rany |
| häftapparat [~en ~er] substantiv | zszywacz(biurowość, biurowy) przyrząd służący do łączenia kartek papieru za pomocą metalowych zszywek; |
| häfte [~t ~n] substantiv | zeszyt(edukacja, edukacyjny) kartki papieru złożone w całość służące do zapisywania; |
| häftig [~t ~a] adjektiv | zapalczywy(książkowy) łatwo unoszący się gniewem |
| häftighet [~en ~er] substantiv | intensywnośćnoun |
| häftklammer [~n -klamrar] substantiv | zszywka(biurowość, biurowy) cienki kawałek metalu, odpowiednio zagięty, służący do łączenia kartek przy użyciu zszywacza |
| häftklammerborttagare | |
| häftpistol [~en ~er] substantiv | tacker(środowiskowy) (technologia, technika, techniczny) urządzenie do wbijania spinek, zszywek w twarde podłoże |
| håg [~en] substantiv | chęćnoun temperamentnoun |
| Haga | Aggeusz(biblijny) Księga Aggeusza; Aggeuszimię męskie; |
| hagel [haglet; pl. ~, best. pl. haglen] substantiv | grad(meteorologia, meteorologiczny) opad atmosferyczny w postaci kulek lodu; gradobicie(meteorologia, meteorologiczny) intensywne opady gradu w postaci dużych bryłek lodu śrutnoun |
| hagelbössa [~n -bössor] substantiv | strzelbanoun |
| hagelgevär [~et; pl. ~] substantiv | strzelbanoun |
| häger [~n hägrar] substantiv | czapla(ornitologia, ornitologiczny) Ardeidae Leach, duży ptak brodzący; czaplinoun |
| hägg [~en ~ar] substantiv | czeremcha(botanika, botaniczny) Padus, rodzaj rośliny z rodziny różowatych o białych, silnie pachnących kwiatach i ciemnoczerwonych lub czarnych owocach; czeremcha zwyczajna(botanika, botaniczny) Padus avium Mill., gatunek drzewa lub dużego krzewu z rodziny różowatych; |
| hagga [~n haggor] substantiv | czarnoksiężnica(rzadki, rzadko używany) osoba zajmująca się czarami i zjawiskami nadprzyrodzonymi |
| haggis [~en] substantiv | haggis(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) szkocka potrawa z podrobów baranich, zaszytych w owczym żołądku |
| Hagia Sofia | Hagia Sophia(architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) meczet (niegdyś świątynia chrześcijańska) w Stambule; |
| hagiografi [~n ~er] substantiv | hagiografia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) dział piśmiennictwa religijnego obejmujący przekazy, podania i legendy dotyczących życia świętego; |
| hagioskop | hagioskop(architektura, architektoniczny) (kościelny) element budowli sakralnej w formie wąskiego otworu pozwalającego na oglądanie ołtarza tak, by widzieć najważniejszą część liturgii – podniesienie |
| hågkomst [~en ~er] substantiv | pamięćnoun wspomnienienoun |
