hög w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| högljutt | głośnow sposób głośny, słyszalny, nie szeptem |
| högmod [~et] substantiv | próżnośćnoun pychanoun wyniosłośćnoun |
| högmodig [~t ~a] adjektiv | dumnyadjective pysznyadjective |
| högrev [~et; pl. ~] substantiv | karczek(potocznie, potoczny) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) mięso z karku zwierzęcego |
| högröd [-rött ~a] adjektiv | pąsowyadjective |
| högsint [n. ~, ~a] adjektiv | wielkodusznyadjective wspaniałomyślnyadjective |
| högskola [~n -skolor] substantiv | liceum(edukacja, edukacyjny) szkoła średnia ogólnokształcąca lub zawodowa, przygotowująca do studiów uniwersyteckich; uczelnianoun wszechnica(edukacja, edukacyjny) uczelnia, szkoła wyższa |
| högskolerektor | rektor(edukacja, edukacyjny) osoba zarządzająca uczelnią akademicką |
| högsorbiska | górnołużyckizwiązany z Górnymi Łużycami |
| högspänning [~en ~ar] substantiv | wysokie napięcie(fizyka, fizyczny) (technologia, technika, techniczny) napięcie elektryczne powyżej 1000 V (= tysiąca woltów); w elektroenergetyce: od 110 kV (= stu dziesięciu kilowoltów) |
| högst adverb | co najwyżejadverb niezwykleadverb wysoceadverb |
| högsta domstol | Sąd Najwyższy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) naczelny sąd w państwie; |
| högt | na głostak, że wyraźnie słychać nader(książkowy) bardzo, niezmiernie wysoko(odprzymiotnikowy) → wysoki |
| högtalare [~n; pl. ~, best. pl. -talarna] substantiv | głośnik(technologia, technika, techniczny) urządzenie do wzmacniania dźwięku; do odtwarzania dźwięku zapisanego w postaci elektrycznej; |
| högtid [~en ~er] substantiv | świętonoun |
| högtidlig [~t ~a] adjektiv | podniosłyadjective uroczystyadjective |
| högtidligt löfte | ślubowanieuroczystość składania przysięgi |
| högtravande adjektiv | górnolotnyadjective szumnyadjective |
| högväxt [n. ~, ~a] adjektiv | rosłyadjective |
| be [bad, bett, bedd n. bett, bedjande, pres. ber el. högt. beder, imper. be el. högt. bed, pass. pres. bes, beds el. högt. bedes, bedjes] verb | prosićverb pszczeliverb pszczeliverb |
| gravhög [~en ~ar] substantiv | kurhan(archeologia, archeologiczny) rodzaj mogiły w kształcie kopca; |
| halshugga [-högg, -huggit, -huggen -hugget -huggna, pres. -hugger] verb | ścinaćverb |
| Kristi kropps och blods högtid | Boże Ciało(potocznie, potoczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w Kościele katolickim Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej; |
| medelhögt bergsområde | Średniogórze Środkowoeuropejskie(geografia, geograficzny) hercyński system górski położony w środkowych i południowych Niemczech, rozciągający się na północ od Alp i doliny Dunaju, a na południe od Niziny Północnoniemieckiej; |
| medelhögtyska [~n] substantiv | średnio-wysoko-niemieckinoun |
| munhuggas [-höggs, -huggits, pres. -huggs] verb | sprzeczać sięverb |
