słownik Szwedzko-Polski »
grop w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| grop [~en ~ar] substantiv | dółnoun jamanoun |
| den som gräver en grop åt andra faller ofta själv däri | kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpadaintrygi zwykle obracają się przeciw intrygantowi |
| fallgrop [~en ~ar] substantiv | pułapkanoun |
