grad w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| färggradient | gradient(matematyka, matematyczny) (fizyka, fizyczny) wektor o kierunku i zwrocie zgodnym z kierunkiem wzrostu funkcji i wartości proporcjonalnej do szybkości wzrostu; gradientpłynne przejście jednego koloru w drugi |
| förskingra [~de ~t] verb | sprzeniewierzyćverb |
| hägra [~de ~t] verb | majaczećverb marzyć sięverb wabićverb |
| Kaliningrad | Kaliningrad(geografia, geograficzny) (administracja) Królewiec, miasto obwodowe w Federacji Rosyjskiej, położone u ujścia Pregoły do Bałtyku; |
| lägra [~de ~t] verb | rozłożyć sięverb słać sięverb stanąć obozemverb zalegaćverb |
| lagra [~de ~t] verb | gromadzićverb |
| Leningrad | Leningrad(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) nazwa Petersburga w latach 1924–1991 |
| magra [~de ~t] verb | chudnąćverb |
| obesegrad [obesegrat ~e] adjektiv | niezwyciężonyadjective |
| ryggrad [~en ~er] substantiv | kręgosłup(anatomia, anatomiczny) część szkieletu, stanowiąca jego główną oś i podporę; |
| ryggradsdjur [~et; pl. ~] substantiv | kręgowce(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Vertebrata Cuvier, podtyp strunowców obejmujący kręgouste, ryby, płazy, gady, ptaki i ssaki; kręgowiec(zoologia, zoologiczny) organizm mający szkielet z kręgosłupem; kręgowy(anatomia, anatomiczny) dotyczący kręgów |
| ryggradslös [~t ~a] adjektiv | bezkręgowy(zoologia, zoologiczny) nieposiadający szkieletu |
| ryggradslöst djur | bezkręgowiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę nie mające szkieletu; |
| segra [~de ~t] verb | zwyciężaćverb zwyciężaćverb |
| skingra [~de ~t] verb | rozkładaćverb rozpraszać(chemia, chemiczny) rozchodzić się w danym ośrodku rozwiązywać(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zakończyć umowę rozwiązywaćverb rozwiązywaćverb |
| skumma grädden av mjölken | spijać śmietankę(przenośnie, przenośnia) czerpać korzyści wynikające z działania, które zostało już wykonane zbierać śmietankę(przenośnie, przenośnia) czerpać korzyści wynikające z działania, które zostało już wykonane |
| slingra [~de ~t] verb | oplatać (się)verb owijać (się)verb wićverb wiercić(potocznie, potoczny) nie móc usiedzieć lub leżeć w jednej pozycji, poruszać się niespokojnie wsuwać(potocznie, potoczny) jeść dużo i szybko wykręcać sięverb |
| stegra [~de ~t] verb | stawać dębaverb stawać okoniemverb zwiększaćverb |
| surhetsgrad [~en ~er] substantiv | kwasowość(chemia, chemiczny) cecha roztworów elektrolitów, charakteryzujących się przewagą stężenia jonów wodorowych nad stężeniem jonów wodorotlenowych; właściwość zawierania kwasu w swoim składzie |
