glöd w języku polskim

Szwedzki	Polski
glöd [~en ~er] substantiv	perzyna(dawniej, dawny) coś właśnie niszczone albo już zniszczone przez pożar noun tlić sięnoun lekko się palić bez płomienia węglowynoun dotyczący węgla; przewożący węgiel; poruszający się na węgiel łunanoun silne światło odbite żarnoun tlące się, rozgrzane do czerwoności węgle lub drwa żarliwośćnoun cecha tego, kto jest żarliwy
glöda [glödde, glött, pres. glöder] verb	żarzyć sięverb palić się bez ognia, świecąc przy tym
glödga [~de ~t] verb	rozpalaćverb rozżarzaćverb
glödgning [~en] substantiv	anilacjanoun proces zmiany właściwości materiału poprzez podgrzanie;
glödhet [~t ~a] adjektiv	gorąco(potocznie, potoczny) niebezpiecznie adjective gorącoadjective serdecznie, wylewnie
glödlampa [~n -lampor] substantiv	żarówka(elektryczność) elektryczne źródło światła, w którym elementem świecącym jest rozżarzony przewód; noun
glödstrompa	okrycieprzedmiot służący do okrywania płaszcz ziemskiwarstwa Ziemi o grubości ok. 2900 km, leżąca pomiędzy skorupą a jądrem;
glödtråd [~en ~ar] substantiv	żarnik(elektryczność) drucik w żarówce emitujący światło noun

Historia wyszukiwania