słownik Szwedzko-Polski »

gen w języku polskim

SzwedzkiPolski
generös [~t ~a] adjektiv

wspaniałomyślnyadjective
szlachetny, potrafiący wybaczać; serdeczny, wyrozumiały

generositet [~en] substantiv

hojnośćnoun
cecha tego, co hojne; cecha tych, którzy są hojni

szczodrość(książkowy) cecha tego, co szczodre; cecha tych, którzy są szczodrzy
noun

wielkoduszność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest wielkoduszne; cecha tych, którzy są wielkoduszni
noun

wspaniałomyślnośćnoun
cecha, tego kto jest wspaniałomyślny; cecha tego, co jest wspaniałomyślne

genetik [~en] substantiv

genetykanoun
dziedzina naukowa zajmująca się badaniami nad dziedzicznością;

genetiker [~n; pl. ~] substantiv

genetyknoun

genetisk [~t ~a] adjektiv

genetyczny(biologia, biologiczny) dotyczący genetyki, związany z genetyką
adjective

genett [~en ~er] substantiv

żeneta(zoologia, zoologiczny) Viverridae, rodzaj ssaka z rodziny wiwerowatych, cętkowany lub pręgowany drapieżnik o długim ogonie;
noun

Genève

Genewa(geografia, geograficzny) miasto w Szwajcarii;

Genèvesjön

Jezioro Genewskie(geografia, geograficzny) jezioro w Szwajcarii i Francji, nad jego brzegami znajduje się miasto Genewa;

geni [~et ~er] substantiv

geniusznoun
czyjeś nieprzeciętne zdolności, umiejętności, czyjś wybitny talent

geniusznoun
osoba wybitna, o nieprzeciętnych zdolnościach

genial [~t ~a] adjektiv

genialnyadjective
wybitnie uzdolniony

genialitet [~en ~er] substantiv

genialnośćnoun
cecha tego, co genialne

genital [~t ~a] adjektiv

genitalnyadjective
związany z genitaliami, dotyczący genitaliów

genitiv [~en ~er] substantiv

dopełniacz(gramatyka) drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?;
noun

dopełniaczowy(gramatyka) związany z dopełniaczem, dotyczący dopełniacza
noun

genljud [~et] substantiv

echo(akustyka, akustyczny) powtórzenie dźwięku słyszalne wskutek odbicia się go od oddalonej powierzchni;
noun

genmäla [-mälde -mält] verb

odcinać(przenośnie, przenośnia) trafnie i szybko odpowiadać na postawiony zarzut, na krytykę itp.
verb

genmäle [~t ~n] substantiv

odprawanoun
ostra, stanowcza odpowiedź

genom

genom(biologia, biologiczny) materiał genetyczny zawarty w podstawowym (haploidalnym) zespole chromosomów;

na wskroś(książkowy) na wylot, na przestrzał, przez

wszerzzgodnie z kierunkiem szerokości czegoś

wzbierać(psychologia, psychologiczny) przybierać na sile; ujawniać się ze znacznym natężeniem

genom adverb

poprzezadverb
…dołączający obszar, przez który z trudem ktoś/coś przemieszcza się

poprzezadverb
…dołączający osobę, instytucję lub rzecz, z której ktoś/coś korzysta; której ktoś używa; za pomocą czegoś, za pośrednictwem czegoś

przezadverb
…drogi lub przeszkody, jaką się przebywa podczas wykonywania danej czynności

przezadverb
…narzędzia użytego do wykonania czynności

przezadverb
…operacji dzielenia (w matematyce)

genombrott [~et; pl. ~] substantiv

przełom(książkowy) nagła, zasadnicza zmiana, zwrotny moment w czymś
noun

genombruten [-brutet -brutna] adjektiv

ażur(sztuka) (technologia, technika, techniczny) ozdobny układ otworów w dowolnym materiale
adjective

ażurowyadjective
taki, który posiada specjalne, regularne otwory, przepuszczając światło

genomföra [-förde, -fört, pres. -för] verb

doprowadzić do końcaverb

przeprowadzaćverb
kierować czymś, wykonywać coś

przeprowadzićverb

urzeczywistniaćverb
realizować coś

wykonywaćverb
urzeczywistniać, zrealizować, uczyniać, spełniać coś, wprowadzać coś w czyn, doprowadzać coś do skutku

genomförbar [~t ~a] adjektiv

wykonalnyadjective
możliwy do wykonania, realizacji, wprowadzenia w życie

genomförbarhet [~en] substantiv

wykonalnośćnoun
cecha tego, co jest wykonalne, co da się wykonać

123