słownik Polsko-Szwedzki »

dopełniacz w języku po szwedzku

PolskiSzwedzki
dopełniacz (gramatyka) drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?;
noun

genitiv [~en ~er]substantiv

dopełniaczowy (gramatyka) związany z dopełniaczem, dotyczący dopełniacza
noun

genitiv [~en ~er]substantiv