słownik Szwedzko-Polski »

ge w języku polskim

SzwedzkiPolski
gemensam [~t ~ma] adjektiv

wspólnyadjective
wykonywany razem przez kilka osób

gemenskap [~en ~er] substantiv

zbiorowośćnoun
grupa wyodrębniona ze względu na wspólną cechę;

gemmologi

gemmologia(mineralogia, mineralogiczny) nauka o kamieniach szlachetnych;

gems [~en ~er] substantiv

kozica(zoologia, zoologiczny) Rupicapra rupicapra, ssak górski o bujnej sierści i pionowo wyrastających rogach, zagiętych ku tyłowi u samca;
noun

gemyt [~et; pl. ~] substantiv

dobrodusznośćnoun

jowialnośćnoun

pogodnośćnoun

gemytlig [~t ~a] adjektiv

dobrodusznyadjective

jowialnyadjective

pogodnyadjective

przytulnyadjective
dający poczucie przyjemności i bezpieczeństwa

serdecznyadjective
taki, który wobec ludzi kieruje się przyjaznymi uczuciami; taki, który jest objawem dobrych, ciepłych i szczerych uczuć

gemytlighet [~en] substantiv

kameralnośćnoun
cecha czego, polegająca na byciu przeznaczonym dla małej liczby osób i dawaniu poczucia spokoju czy łagodności

gen

gen(biologia, biologiczny) część chromosomów jądra komórkowego, podstawowa jednostka dziedziczności odpowiedzialna za przekazanie cech dziedzicznych organizmu;

gen [~t, ~a] adjektiv

na przełajadjective

na skrótyadjective

genant [n. ~, ~a] adjektiv

wstydliwyadjective
powodujący odczucie wstydu

żenującyadjective
wprawiający w zakłopotanie, krępujący, onieśmielający, zawstydzający

genast adverb

natychmiastadverb
bardzo szybko, bez zwłoki

od razuadverb
bez zwłoki, natychmiast, z miejsca

zarazadverb
w krótkim czasie

gendarm [~en ~er] substantiv

żandarmnoun
funkcjonariusz żandarmerii, policji wojskowej

gendriva [-drev, -drivit, pres. -driver] verb

obalaćverb
wykazać o czymś, że jest fałszywe

genealog [~en ~er] substantiv

genealog(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) historyk badający dzieje rodów z uwzględnieniem koligacji
noun

genealogi [~n ~er] substantiv

genealogianoun
geneza rodu uwzględniająca następstwo pokoleń i koligacje

rodowódnoun
dzieje rodu, wewnętrzne powiązania i graficzne przedstawienie go

genera [~de ~t] verb

wstydzić sięverb
odczuwać zawstydzenie, być onieśmielonym, speszonym w danej sytuacji

żenującyverb
wprawiający w zakłopotanie, krępujący, onieśmielający, zawstydzający

generad [generat ~e] adjektiv

zakłopotanyadjective
taki, który wyraża zakłopotanie

zażenowanyadjective
taki, który odczuł zażenowanie

general [~en ~er] substantiv

generał(wojskowość, wojskowy) wysoki stopień oficerski wojsk lądowych i powietrznych;
noun

generalisera [~de ~t] verb

generalizowaćverb
uogólniać

generalisering [~en ~ar] substantiv

generalizacjanoun

uogólnienienoun

generallöjtnant [~en ~er] substantiv

generał broni(wojskowość, wojskowy) wysoki stopień oficerski wojsk lądowych i powietrznych, wyższy od generała dywizji;
noun

generalmajor [~en ~er] substantiv

generał dywizji(wojskowość, wojskowy) wysoki stopień oficerski wojsk lądowych i powietrznych, wyższy od generała brygady i niższy od generała broni
noun

generalrepetition [~en ~er] substantiv

próba generalnanoun

generalsekreterare [~n; pl. ~, best. pl. -sekreterarna] substantiv

Sekretarz generalnynoun

generation [~en ~er] substantiv

generacjanoun
ogół osobników żyjących w tym samym czasie, będących mniej więcej w tym samym wieku

pokolenienoun
grupa ludzi lub zwierząt będących mniej więcej w tym samym wieku

1234