fisk w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| fisk [~en ~ar] substantiv | ryba(spożywczy) mięso ryb (1.1) będące surowcem spożywczym i daniem; ryba(zoologia, zoologiczny) zwierzę z gromady kręgowców, żyjące w wodzie; |
| fiska i grumligt vatten | łowić ryby w mętnej wodziekorzystać z zamieszania lub niejasnej sytuacji, zyskiwać w sposób nieuczciwy |
| fiskaffär [~en ~er] substantiv | sklep rybnynoun |
| fiskal | fiskalnydotyczący podatków, skarbu państwa albo dochodów państwa |
| fiskande [~t] substantiv | rybołówstwonoun |
| fiskar | rybny(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) otrzymywany z ryb, przyrządzany z ryb lub z ich dodatkiem rybnyzwiązany z hodowlą ryb, połowem i handlem nimi łowićłapać, chwytać w sieć lub na wędkę |
| fiskare [~n; pl. ~, best. pl. fiskarna] substantiv | rybak(rybołówstwo, rybacki) człowiek trudniący się zawodowo łowieniem ryb; wędkarznoun |
| Fiskarhalvön | Półwysep Rybacki(geografia, geograficzny) półwysep w Rosji, północno-zachodnia odnoga Półwyspu Kolskiego; |
| fiskarkatt | kotek cętkowany(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Prionailurus viverrinus Bennett, gatunek drapieżnych ssaków z rodziny kotowatych, występujących w lasach południowo-wschodniej Azji; |
| Fiskarna | Ryby(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) dwunasty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 20 (21) lutego do 20 marca; Ryby(astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór nieba północnego, w Polsce widoczny jesienią; |
| fiskben [~et; pl. ~] substantiv | ość(ichtiologia, ichtiologiczny) mała kość u ryb; |
| fiskespö [~et el. ~t; pl. ~n] substantiv | wędkanoun |
| fiskevatten [-vattnet; pl. ~, best. pl. -vattnen] substantiv | rybackinoun |
| fiskgjuse [~n -gjusar] substantiv | rybołów(ornitologia, ornitologiczny) Pandion haliaetus, ptak drapieżny rybożerny średniego rozmiaru; rybołów zwyczajny(ornitologia, ornitologiczny) Pandion haliaetus, gatunek ptaka z rodziny rybołowów występujący również w Polsce; |
| fiskmås [~en ~ar] substantiv | mewa pospolita(ornitologia, ornitologiczny) Larus canus, średniej wielkości gatunek mewy spotykany na wybrzeżach morskich i w pobliżu wód śródlądowych; |
| fiskpinne [~n -pinnar] substantiv | paluszek(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) panierowane rybne filety w małych, podłużnych porcjach; |
| fisksoppa [~n -soppor] substantiv | zupa rybnanoun |
| fisksump [~en ~ar] substantiv | sadz(rybołówstwo, rybacki) skrzynia z otworami służąca do przechowywania żywych ryb w miejscu przepływu wody |
| fisktrappa [~n -trappor] substantiv | przepławkanoun |
| fisktärna [~n -tärnor] substantiv | rybitwa rzecznanoun |
| fiskyngel [-ynglet; pl. ~, best. pl. -ynglen] substantiv | narybek(ichtiologia, ichtiologiczny) młode ryby (do ukończenia pierwszego roku życia), które po zużyciu zawartości woreczka żółtkowego rozpoczęły samodzielne zdobywanie pokarmu; |
| antroposofisk [~t ~a] adjektiv | antropozoficznyadjective |
| apokryfisk [~t ~a] adjektiv | apokryficzny(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) mający charakter apokryfu apokryfowyadjective |
| biografisk [~t ~a] adjektiv | biograficznyadjective |
| bläckfisk [~en ~ar] substantiv | głowonóg(zoologia, zoologiczny) przedstawiciel gromady morskich mięczaków; Kalmar(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w południowo-wschodniej Szwecji, nad Cieśniną Kalmarską; kalmar(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) zwierzę z gatunku kalmarów (1.1); zwykle w lm kałamarnica(zoologia, zoologiczny) jadalny głowonóg morski; mątwa(zoologia, zoologiczny) Sepia, głowonóg o owalnym, spłaszczonym kształcie; ośmiornica(zoologia, zoologiczny) drapieżny głowonóg o ośmiu ramionach; |
| blåfenad tonfisk |
