far w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| Färöarna substantiv | Wyspy Owcze(geografia, geograficzny) archipelag wysp na Morzu Norweskim; |
| färöisk [~t ~a] adjektiv | farerskiadjective |
| färöiska [~n färöiskor] substantiv | farerskinoun |
| fars [~en ~er] substantiv | farsa(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) lekka komedia o żywej akcji; |
| farsa [~n farsor] substantiv | papa(przestarzałe, przestarzały) tata pop(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) odmiana muzyki rozrywkowej, rytmiczna i melodyjna, wykorzystująca zwykle instrumenty elektroniczne |
| färsk [~t ~a] adjektiv | świeżyadjective |
| fårskalle [~n -skallar] substantiv | baraninoun |
| färsking [~en ~ar] substantiv | nieopierzonanoun nieopierzonynoun świeżo upieczonanoun świeżo upieczonynoun zielonanoun |
| färskvatten [-vattnet] substantiv | woda słodkanoun |
| farsot [~en ~er] substantiv | epidemia(medycyna, medyczny) duża liczba zachorowań na tę samą chorobę, na tym samym obszarze i w tym samym czasie; |
| farstu [~n ~r] substantiv | sieńnoun westybul(architektura, architektoniczny) pomieszczenie poprzedzające główną klatkę schodową westybul(architektura, architektoniczny) reprezentacyjny przedsionek |
| fart [~en ~er] substantiv | bystrośćnoun szybkośćnoun werwanoun |
| fartyg [~et; pl. ~] substantiv | okręt(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) (wojskowość, wojskowy) jednostka pływająca pod banderą wojenną, należąca do marynarki wojennej państwa; statek(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) duży obiekt do przewozu towarów lub ludzi drogą wodną |
| farväl [~et; pl. ~] | pożegnanie(rzeczownik odczasownikowy) od pożegnać |
| farvatten [-vattnet; pl. ~, best. pl. -vattnen] substantiv | zbiornik wodny(geografia, geograficzny) zagłębienie naturalne lub sztuczne wypełnione wodą; |
| faryngal | gardłowy(anatomia, anatomiczny) związany z gardłem, dotyczący gardła gardłowy(fonetyka, fonetyczny) artykułowany gardłem |
| få reda på | poznawaćdowiadywać się w wyniku doświadczenia lub obserwacji |
| afar | afarski(etnografia, etnograficzny) (geografia, geograficzny) dotyczący Afaru lub jego mieszkańców afarski(językoznawstwo, językoznawczy) język używany w Afarze; |
| affär [~en ~er] substantiv | aferanoun biznesnoun ciskaćnoun interes(potocznie, potoczny) (ekonomia, ekonomiczny) firma, działalność gospodarcza interesnoun romansnoun sklep(handel, handlowy) pomieszczenie z wejściem od ulicy, gdzie sprzedaje się towary sprawanoun wyrzutnoun |
| affärsbiträde [~t ~n] substantiv | sprzedawca(handel, handlowy) człowiek sprzedający towary (w sklepie, na targowisku) |
