färd w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| färd [~en ~er] substantiv | podróżnoun |
| färdas [färdades färdats] verb | podróżowaćverb |
| färdig [~t ~a] adjektiv | gotowaadjective gotoweadjective gotowyadjective gotowyadjective wykończonaadjective wykończony(potocznie, potoczny) mocno zmęczony |
| färdighet [~en ~er] substantiv | umiejętnośćnoun |
| färdriktning [~en ~ar] substantiv | cieknoun |
| färdriktningsvisare | kierunkowskaz(motoryzacja) urządzenie służące do sygnalizowania zamiaru zmiany kierunku poruszania się |
| avfärda [~de ~t] verb | odrzucać(medycyna, medyczny) nie przyjmować przeszczepu rozwiązywaćverb zadartyverb |
| fingerfärdig [~t ~a] adjektiv | zręcznyadjective |
| fingerfärdighet [~en ~er] substantiv | szalbierstwo(książkowy) wykorzystanie czyjejś niewiedzy dla uzyskania korzyści |
| flygfärdig [~t ~a] adjektiv | świeżo upieczony(przenośnie, przenośnia) niedawno awansowany, mianowany, nominowany do obecnej pozycji |
| hädanfärd [~en ~er] substantiv | śmierć(medycyna, medyczny) (fizjologia, fizjologiczny) trwałe ustanie procesów życiowych lub aktywności; |
| högfärd [~en] substantiv | pychanoun |
| högfärdig [~t ~a] adjektiv | butnyadjective dumnyadjective pysznyadjective zarozumiałyadjective |
| Marie himmelsfärdsdag | Wniebowzięcie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) święto chrześcijańskie upamiętniające wzięcie Matki Boskiej do nieba; |
| ofärd [~en] substantiv | nieszczęścienoun zagłada(książkowy) całkowite wyniszczenie, unicestwienie |
| orättfärdig [~t ~a] adjektiv | niesłusznyadjective |
| pilgrimsfärd [~en ~er] substantiv | pielgrzymkanoun |
| rättfärdiga [~de ~t] verb | usprawiedliwiaćverb uzasadniaćverb |
| rättfärdigad | |
| rättfärdigande [~t ~n] substantiv | uzasadnienienoun |
| rättfärdighet [~en] substantiv | sprawiedliwośćnoun |
| samfärdsel [~n] substantiv | obcowanie(rzadki, rzadko używany) (seksuologia, seksuologiczny) odbywanie stosunku płciowego |
| sannfärdig [~t ~a] adjektiv | szczeryadjective |
| utfärda [~de ~t] verb | wydawaćverb wydawaćverb |
| vallfärda [~de ~t] verb | pielgrzymować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wędrować do miejsca kultu lub kogoś, komu się chce oddać cześć |
| välfärd [~en] substantiv | dobrobytnoun dobrostannoun |
