elektron w języku polskim

Szwedzki	Polski
elektron [~en ~er] substantiv	elektron(fizyka, fizyczny) cząstka elementarna o ujemnym ładunku elektrycznym, będąca leptonem i składnikiem atomu; noun
elektronik [~en] substantiv	elektronikanoun dziedzina zajmującą się wytwarzaniem i przetwarzaniem sygnałów w postaci prądów i napięć elektrycznych; elektronowy(fizyka, fizyczny) związany z elektronami noun
elektronisk [~t ~a] adjektiv	elektronicznyadjective związany z elektroniką, opierający się na elektronice
elektronisk cigarett	elektroniczny papieroselektroniczny zamiennik papierosa tytoniowego pozwalający na inhalację par płynnych substancji aromatycznych;
elektronmikroskop [~et; pl. ~] substantiv	mikroskop elektronowy(optyka, optyczny) mikroskop, który dzięki użyciu wiązki elektronów o długości fali mniejszej niż ma światło, pozwala uzyskać powiększenie obrazu powyżej 1500 razy i badać budowę materii nawet na poziomie atomowym noun

Historia wyszukiwania