ek w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| bekymrad [bekymrat ~e] adjektiv | zmartwionyadjective |
| bergek | dąb bezszypułkowy(systematyka) (botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Quercus petraea (Matt.) Liebl., gatunek drzewa z rodziny bukowatych; |
| beveka [bevekte el. bevekade, bevekt el. bevekat, bevekt el. bevekad n. bevekt el. bevekat, pres. beveker el. bevekar] verb | nakłaniaćverb namawiaćverb poruszać(przenośnie, przenośnia) wzruszać wzruszaćverb |
| bevekelsegrund [~en ~er] substantiv | motyw(psychologia, psychologiczny) bodziec skłaniający do działania motywacjanoun pobudkanoun |
| bibliotek [~et; pl. ~] substantiv | biblioteka(informatyka, informatyczny) zbiór programów, procedur, elementów graficznych itp., które mogą być używane w innych programach; bibliotekanoun bibliotekanoun |
| bibliotekarie [~n ~r] substantiv | bibliotekarkanoun bibliotekarskinoun bibliotekarznoun |
| biffstek [~en ~ar] substantiv | befsztyk(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) gruby plaster mięsa wołowego, zwykle z polędwicy lub rostbefu, smażony lub grillowany |
| bijektion [~en ~er] substantiv | bijekcja(matematyka, matematyczny) funkcja wzajemnie jednoznaczna; funkcja wzajemnie jednoznaczna(matematyka, matematyczny) funkcja w której każdemu elementowi obrazu odpowiada dokładnie jeden element dziedziny; |
| biljettspekulant | konik(potocznie, potoczny) osoba sprzedająca nielegalnie bilety na widowiska, koncerty |
| bilmekaniker [~n; pl. ~] substantiv | |
| bioteknologi | biotechnologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) dyscyplina zajmująca się wykorzystaniem organizmów żywych (drobnoustrojów) do produkcji przemysłowej; |
| bisektris [~en ~er] substantiv | dwusieczna(matematyka, matematyczny) linia prosta dzieląca kąt na połowy; |
| Bisjkek | Biszkek(geografia, geograficzny) stolica Kirgistanu; |
| blek [~t ~a] adjektiv | bezpłciowy(potocznie, potoczny) (pogardliwie, pogardliwy) niemający charakteru bladyadjective nasutnikadjective pasztecik(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) pieczony pierożek z ciasta francuskiego, drożdżowego lub kruchego, napełniony farszem sztachetaadjective |
| blek tornseglare | |
| bleka | bielićpokrywać rzeczy metalowe cynową powłoką utleniać(fryzjerstwo, fryzjerski) (potocznie, potoczny) rozjaśniać sobie włosy utleniaczem utleniać(fryzjerstwo, fryzjerski) (potocznie, potoczny) rozjaśniać włosy utleniaczem |
| bleka [blekte, blekt] verb | bielećverb blaknąćverb rdzawiecverb |
| bleke | dalejnie przerywając, ciągle, wciąż |
| blekhet [~en] substantiv | bladośćnoun |
| blekmedel [-medlet; pl. ~, best. pl. -medlen] substantiv | wybielacz(chemia, chemiczny) środek chemiczny służący do wybielania m.in. tkanin, urządzeń sanitarnych lub zębów; |
| blekna [~de ~t] verb | blednąćverb zanikaćverb |
