dö w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| dödsbädd [~en ~ar] substantiv | łoże śmiercinoun |
| dödsdom [~en ~ar] substantiv | wyrok śmiercinoun |
| dödshjälp [~en] substantiv | eutanazja(medycyna, medyczny) zadanie śmierci osobie nieuleczalnie chorej umotywowane skróceniem jej cierpień; |
| dödskalle [~n -skallar] substantiv | trupia czaszkanoun |
| dödskamp [~en ~er] substantiv | agonianoun |
| dödsläger [-lägret; pl. ~, best. pl. -lägren] substantiv | obóz zagładynoun |
| dödsrike [~t ~n] substantiv | zaświaty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) miejsce poza światem realnym, gdzie przebywają zmarli |
| dödsstraff [~et; pl. ~] substantiv | kara śmierci(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kara polegająca na pozbawieniu życia sprawcy przestępstwa; |
| dödstrött [n. ~, ~a] adjektiv | wyczerpany(przenośnie, przenośnia) skrajnie zmęczony |
| dödsäsong [~en ~er] substantiv | sezon ogórkowy(publikatory) okres w porze letniej, gdy w mediach dominują błahe tematy i zmyślone newsy; |
| duga [dög, dugt, pres. duger] verb | pasowaćverb pasowaćverb sprawdzaćverb |
| dyka [dök, dykt, pres. dyker] verb | nurkowaćverb zanurzaćverb |
| dölja [dolde, dolt, dold n. dolt, pres. döljer] verb | kryćverb kryćverb maskować(psychologia, psychologiczny) ukrywać swoje prawdziwe uczucia, usposobienie, zamiary, itp. przemilczećverb skrywaćverb skrywaćverb symulowaćverb taićverb ukrywaćverb zakrywaćverb |
| döma [dömde dömt] verb | skazywaćverb sądzićverb sędziować(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pełnić funkcję sędziego w sądzie sędziować(sport, sportowy) być sędzią na zawodach sportowych |
| dömande makt | judykatywa(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (administracja) władza sądownicza, jako element trójpodziału władzy sądownictwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogół instytucji wymiaru sprawiedliwości sądownictwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) władza sądowa sprawowana przez instytucje (1.1) |
| dömd | skazaniecczłowiek skazany na śmierć czy inną ciężką karę |
| dönicke | |
| döpa [döpte döpt] verb | chrzcić(kościelny) udzielać komuś sakramentu chrztu chrzcić(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (dawniej, dawny) czynić nad kimś znak inicjujący nową jakość w życiu, zrywający z przeszłością ochrzcićverb |
| döpare [~n; pl. ~, best. pl. döparna] substantiv | chrzcicielnoun |
| dörr [~en ~ar] substantiv | drzwinoun drzwinoun |
