słownik Szwedzko-Polski »

cent w języku polskim

SzwedzkiPolski
akut accent

akut(fonetyka, fonetyczny) akcent ostry;

androcentrism [~en] substantiv

androcentryzmnoun
stawianie pierwiastka męskiego w centrum uwagi;

antropocentrisk [~t ~a] adjektiv

antropocentrycznyadjective
skupiony na człowieku, stawiający człowieka na najważniejszym miejscu

antropocentrism

antropocentryzm(filozofia, filozoficzny) przekonanie, wedle którego człowiek to ośrodek świata, a wszystko w przyrodzie dzieje się ze względu na niego

antropocentryzminterpretacja świata wyłącznie z punktu widzenia doświadczenia człowieka

callcenter [-centret; pl. ~, best. pl. -centren] substantiv

call centernoun
wydzielony dział firmy lub specjalistyczna instytucja przystosowana do telefonicznej obsługi klientów;

decentralisering [~en ~ar] substantiv

decentralizacjanoun

docent [~en ~er] substantiv

docent(edukacja, edukacyjny) stanowisko dydaktyczne w instytucjach naukowych i w szkolnictwie wyższym
noun

egocentrisk [~t ~a] adjektiv

egocentryczkaadjective
kobieta uważająca, że świat „kręci się” wokół niej

egocentrykadjective
osoba nie biorąca pod uwagę czyichś opinii, uważająca, że „świat kręci się wokół niej”

elcentral

rozdzielnicaobudowa, w której następuje rozdział energii elektrycznej na obwody i zamontowane są niezbędne do tego celu urządzenia;

tablica(elektryczność) miejsce łączenia obwodów elektrycznych i służące do umieszczania elementów sterowniczych

epicentrum [~et; pl. ~] substantiv

epicentrum(geofizyka) obszar na powierzchni Ziemi, znajdujący się bezpośrednio nad ogniskiem trzęsienia ziemi
noun

etnocentrisk [~t ~a] adjektiv

etnocentrycznyadjective

excentricitet [~en ~er] substantiv

ekscentryczność(matematyka, matematyczny) jeden z parametrów krzywej stożkowej;
noun

ekscentryzmnoun
postawa nacechowana innością, wymyślnością zachowań;

wybryknoun
zaskakujący postępek, odbiegający od przyjętych norm postępowania

excentriker [~n; pl. ~] substantiv

ekscentryk(psychologia, psychologiczny) człowiek odbiegający od norm w zachowaniu, ubiorze, itp.
noun

oryginalnynoun
niebędący kopią

oryginalnynoun
o człowieku: tworzący we własnym stylu, samodzielnie

oryginalnynoun
taki, który nie jest naśladowaniem lub przeróbką czegoś innego

pierwotnynoun
ten, który funkcjonuje jako pierwszy

samorodnynoun
taki, który nikogo nie naśladuje

excentrisk [~t ~a] adjektiv

ekscentrycznyadjective
dziwaczny, odbiegający od normy

förvärvande av docentkompetens

habilitacja(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (urzędowy) procedura pozwalająca na uzyskanie stopnia naukowego wyższego niż stopień doktora; po jego zdobyciu można się ubiegać o tytuł profesora;

habilitacja(potocznie, potoczny) stopień naukowy uzyskany w procedurze habilitacji (1.1)

geocentrisk [~t ~a] adjektiv

geocentryczny(astronomia, astronomiczny) używający Ziemi jako punktu odniesienia
adjective

gynocentrisk

gynocentrycznyzwiązany z gynocentryzmem

heliocentrisk [~t ~a] adjektiv

heliocentryczny(astronomia, astronomiczny) związany z heliocentryzmem, dotyczący heliocentryzmu, przyjmujący Słońce za punkt odniesienia
adjective

koncentrat [~et; pl. ~] substantiv

koncentratnoun
artykuł zawierający więcej składników wartościowych niż wyjściowy

koncentration [~en ~er] substantiv

koncentracja(chemia, chemiczny) zawartość substancji w mieszaninie odniesiona do jednostki objętości lub masy
noun

koncentracja(psychologia, psychologiczny) (edukacja, edukacyjny) skupienie uwagi
noun

koncentracjanoun
skupienie, ześrodkowanie, zgromadzenie czegoś w danym miejscu

skupienie(książkowy) nagromadzenie się w jednym miejscu
noun

skupienienoun
stan skoncentrowania myśli i uwagi

stężenie(chemia, chemiczny) zawartość substancji w mieszaninie odniesiona do jednostki objętości lub masy;
noun

uwaganoun
skupienie nad przedmiotem, zjawiskiem lub myślą

koncentrationsläger [-lägret; pl. ~, best. pl. -lägren] substantiv

obóz koncentracyjnynoun
miejsce, w którym są przetrzymywane grupy ludności w celu ich izolacji, wykonywania niewolniczej pracy albo eksterminacji tych grup;

koncentrera [~de ~t] verb

skupiać(optyka, optyczny) o soczewce: kierować światło w jeden punkt (tzw. ognisko)
verb

skupiaćverb
koncentrować się

123

Historia wyszukiwania