Szwedzki | Polski |
---|---|
brytning [~en ~ar] substantiv | akcent(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wyraźniejsze, silniejsze podkreślenie jakiegoś dźwięku lub współbrzmienia; górniczynoun |
brytningsindex [~et; pl. ~] substantiv | współczynnik załamania(fizyka, fizyczny) stosunek prędkości fazowej w ośrodku odniesienia do prędkości fazowej w opisywanym ośrodku; |
nedbrytning [~en ~ar] substantiv | gnicie(biologia, biologiczny) proces rozkładu materii ożywionej pod wpływem drobnoustrojów |
utbrytning [~en ~ar] substantiv | wypad(sport, sportowy) gry zespołowe szybka gra na kosz lub bramkę przeciwnika wypad(wojskowość, wojskowy) krótkotrwały atak zbrojny znienacka |