słownik Szwedzko-Polski »

bryta w języku polskim

SzwedzkiPolski
avbryta [-bröt, -brutit, -bruten -brutet -brutna, pres. -bryter] verb

rozbićverb
uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki

rozdzieraćverb
wywoływać przenikliwy ból

rozłączaćverb
powodować oddzielanie się uprzednio połączonych jednostek

rozmienićverb
wymienić pieniądze na banknoty lub monety na takie o mniejszych nominałach

stanąćverb
zatrzymać się, przestać się poruszać, przestać działać

tłucverb
powodować uderzeniami powstawanie kawałków czegoś; uszkadzać w wielu miejscach

tłucverb
ulegać stłuczeniu, rozbiciu

ustawać(podniośle) przestawać wykonywać coś z powodu zmęczenia
verb

widnieć(rzadki, rzadko używany) stawać się widnym, jasnym; jaśnieć
verb

wstrzymywaćverb
powodować zatrzymanie czegoś, co ma się poruszać

wybićverb
zniszczyć szybę w oknie

wybijaćverb
uderzając w coś, powodować wypadnięcie tego, co znajduje się w środku

wylatywać(fizyka, fizyczny) unosić się w górę samoczynnie lub będąc wyrzucanym
verb

zatrzymywaćverb
unieruchamiać coś

zygzakowatyverb
biegnący zygzakiem, w linii, która co kawałek załamuje się

banbrytande adjektiv

prekursorskiadjective
wyprzedzający swoje czasy w danej dziedzinie

banbrytare [~n; pl. ~, best. pl. -brytarna] substantiv

prekursornoun
osoba, która w danej dziedzinie wyprzedza innych, zwiastuje jakiś nowy kierunek, okres itp.

förbrytare [~n; pl. ~, best. pl. förbrytarna] substantiv

przestępcanoun
osoba, która dopuściła się przestępstwa

zbrodniarznoun
człowiek, który popełnił zbrodnię

isbrytare [~n; pl. ~, best. pl. -brytarna] substantiv

izbicanoun

lodołamacz(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) statek o wzmocnionym kadłubie, przystosowany do rozbijania pokrywy lodu na morzu lub rzece celem utworzenia drogi dla innych statków;
noun

szpakowate(zoologia, zoologiczny) rodzina ptaków z rzędu wróblowych;
noun

krigsförbrytare [~n; pl. ~, best. pl. -förbrytarna] substantiv

zbrodniarz wojennynoun

nedbrytare

reducent(ekologia, ekologiczny) organizm heterotroficzny, który rozkładając i redukując substancje organiczne powoduje ich mineralizację

strömbrytare [~n; pl. ~, best. pl. -brytarna] substantiv

wyłącznik(elektryczność) (potocznie, potoczny) przycisk z łącznikiem umożliwiający przerwanie obwodu zawierającego jakieś urządzenie
noun

wyłącznik(elektryczność) łącznik umożliwiający przerwanie obwodu elektrycznego przy prądzie zwarcia
noun

vågbrytare [~n; pl. ~, best. pl. -brytarna] substantiv

falochronnoun
konstrukcja hydrotechniczna, która służy do ochrony wybrzeża lub portu przed działaniem fal;

12