Polski | Szwedzki |
---|---|
rozbić (książkowy) pokonać nieprzyjaciela w walce, rozproszyć siły nieprzyjaciela noun | slag [~et; pl. ~]substantiv |
rozbić verb | kväsa [kväste kväst]verb |
rozbić verb rozpaść się na kawałki | avbryta [-bröt, -brutit, -bruten -brutet -brutna, pres. -bryter]verb |
rozbić verb uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki | avbryta [-bröt, -brutit, -bruten -brutet -brutna, pres. -bryter]verb |
rozbić verb ulec wypadkowi | krocka [~de ~t]verb |
rozbić uszkodzić część ciała przez uderzenie lub upadek | |
rozbić się verb | haverera [~de ~t]verb |