bry w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| bry [~et] substantiv | przejmować sięnoun zwracać uwagęnoun |
| bry sig | dbaćtroszczyć się o coś lub kogoś; zajmować się czymś z dużą uwagą lub poświęceniem troszczyć sięwykazywać troskę o kogoś lub coś |
| bry sig om | kłopotaćsprawiać kłopot trudzićzmuszać do trudu zależećpotrzebować, pragnąć |
| bry sin hjärna med | zaprzątać sobie głowębyć opanowanym przez jakąś natrętną myśl lub sprawę łamać sobie głowęintensywnie zastanawiać się nad czymś; myśleć, rozmyślać, szukać odpowiedzi |
| brydd [brytt brydda] adjektiv | zakłopotanyadjective zażenowanyadjective |
| bryderi [~et ~er] substantiv | niepewnośćnoun rozterkanoun zakłopotanienoun |
| brydsam [~t ~ma] adjektiv | drażliwyadjective krępującyadjective |
| brygd [~en ~er] substantiv | przyrządzaćnoun warzenienoun wywarnoun zaparzaćnoun |
| brygga | dok(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) basen portowy lub pływająca konstrukcja, zapewniające utrzymanie położenia statku w stałej pozycji warzyćprzygotowywać piwo |
| brygga [~n, bryggor] substantiv | pomostnoun |
| bryggare [~n; pl. ~, best. pl. bryggarna] substantiv | piwowarnoun |
| Brygge | Brugia(geografia, geograficzny) miasto w północno-zachodniej Belgii, ośrodek administracyjny prowincji Flandria Zachodnia; |
| bryggeri [~et ~er] substantiv | browarnoun |
| bryna [brynte brynt] verb | brunatnoverb przyrumienićverb zeszklić(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) lekko podsmażyć, aż nabierze lekko przezroczystego, szklistego koloru, nie doprowadzając przy tym do zarumienienia |
| bryne [~t ~n] substantiv | brus(technologia, technika, techniczny) toczydło, kamień szlifierski do ostrzenia narzędzi |
| brynja [~n brynjor] substantiv | kolczuga(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) pancerz rycerski z metalowej plecionki, przypominający koszulę; |
| brynsten [~en ~ar] substantiv | kamień szlifierskinoun osełkanoun |
| brysk [~t ~a] adjektiv | ożywionyadjective raźnyadjective rześkiadjective szorstkiadjective |
| Bryssel | Bruksela(geografia, geograficzny) stolica Belgii; |
| brysselkål [~en] substantiv | brukselka(spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) odmiana kapusty warzywnej; |
| brysselska | brukselczykmieszkaniec Brukseli |
