Polski | Szwedzki |
---|---|
kozi noun charakterystyczny dla kozy, mający cechy kozy | bock [~en ~ar]substantiv |
kozi noun dotyczący kozy, odnoszący się do kozy (o zwierzęciu) | bock [~en ~ar]substantiv |
kozi noun pochodzący od kozy | bock [~en ~ar]substantiv |
kozia bródka noun zarost w formie spiczastej, nieco podkręconej w górę bródki | bockskägg [~et; pl. ~]substantiv |
kozica (zoologia, zoologiczny) Rupicapra rupicapra, ssak górski o bujnej sierści i pionowo wyrastających rogach, zagiętych ku tyłowi u samca; noun | gems [~en ~er]substantiv |
kozieradka (botanika, botaniczny) Trigonella, rodzaj aromatycznych roślin z rodziny bobowatych, używanych jako przyprawa i w celach leczniczych; noun | bockhornsklöver [~n]substantiv |
kozieradka (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyprawa z nasion kozieradki pospolitej (Trigonella foenum-graecum) noun | bockhornsklöver [~n]substantiv |
kozik noun mały nóż ze składanym, spiczastym ostrzem i drewnianym trzonkiem | fickkniv [~en ~ar]substantiv |
Koziorożec (astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) dziesiąty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 22 grudnia do 20 stycznia; | |
Koziorożec (astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór równikowy, w Polsce widoczny latem, nisko nad horyzontem; | |
koziorożec (zoologia, zoologiczny) ssak z rzędu parzystokopytnych; | |
koziorożec (zoologia, zoologiczny) ssak z rzędu parzystokopytnych; noun | stenbock [~en ~ar]substantiv |
kozioł noun stojak do piłowania drewna; | sågbock [~en ~ar]substantiv |
kozioł odbojowy noun element umieszczony na końcu toru kolejowego, tak aby uniemożliwić wyjechanie z niego; | kofångare [~n; pl. ~, best. pl. -fångarna]substantiv |
kozioł ofiarny (biblijny) (dosłownie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ofiara z kozła składana Bogu, wg Bibliii, za grzechy ludzi noun | syndabock [~en ~ar]substantiv |
kozioł ofiarny (przenośnie, przenośnia) człowiek, na którego inni zrzucają całą odpowiedzialność za coś; noun | syndabock [~en ~ar]substantiv |
kozioł oporowy noun element umieszczony na końcu toru kolejowego, tak aby uniemożliwić wyjechanie z niego; | kofångare [~n; pl. ~, best. pl. -fångarna]substantiv |
koziołek (technologia, technika, techniczny) lekka konstrukcja podpierająca noun | träbock [~en ~ar]substantiv |
koziułka noun | harkrank [~en ~ar]substantiv |
niebieskozielony noun zielony o odcieniu niebieskim | cyan [~et el. ~en]substantiv |
przekoziołkować kilkakrotnie zrobić koziołki | vurpa [~n, vurpor] |
przekoziołkować verb kilkakrotnie zrobić koziołki | volta [~de ~t]verb |
płaskoziemiec (neologizm) osoba przekonana o tym, że Ziemia ma płaski kształt | |
uparty jak kozioł bardzo uparty, nieustępliwy | |
zwrotnik Koziorożca (geografia, geograficzny) zwrotnik leżący na półkuli południowej; |