słownik Szwedzko-Polski »
blixt w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| blixt [~en ~ar] substantiv | błysknoun błyskawica(meteorologia, meteorologiczny) zjawisko świetlne w postaci silnego błysku, towarzyszące piorunowi flesz(fotografia) lampa błyskowa aparatu fotograficznego lampa błyskowanoun piorun(meteorologia, meteorologiczny) wyładowanie elektryczne między dwiema chmurami lub między chmurą a ziemią; |
| blixtlås [~et; pl. ~] substantiv | zamek błyskawiczny(krawiectwo) zapięcie służące do czasowego łączenia dwóch kawałków tkaniny; |
| blixtra [~de ~t] verb | błyskać sięverb iskrzyć sięverb |
| blixtsnabb [~t ~a] adjektiv | błyskawicznyadjective |
| blixtsnabbt | błyskawiczniebardzo szybko, prędko |
| klotblixt [~en ~ar] substantiv | piorun kulistynoun |
| som en blixt från en klar himmel | jak grom z jasnego nieba(przenośnie, przenośnia) niespodziewanie, szybko, nagle |
| som en blixt från klar himmel | znienackanagle i niespodziewanie |
| spela blixtschack | błyskać(meteorologia, meteorologiczny) ukazywać się jako błyskawica na niebie |
