blad w języku polskim

Szwedzki	Polski
kronblad [~et; pl. ~] substantiv	płatek(botanika, botaniczny) część korony u kwiatów: noun
lagerblad [~et; pl. ~] substantiv	liść laurowy(spożywczy) suszony liść wawrzynu szlachetnego używany jako przyprawa; noun
pallatsspikblad	wąkrota azjatycka(botanika, botaniczny) Centella asiatica, roślina lecznicza z rodziny araliowatych
rabbla [~de ~t] verb	chlapać jęzorem(potocznie, potoczny) mówić coś bez sensu / niepotrzebnie / niedorzecznie, bez zastanowienia o ewentualne skutki verb paplać(potocznie, potoczny) mówić dużo i bez sensu lub o mało istotnych sprawach verb
rakblad [~et; pl. ~] substantiv	żyletkanoun stalowe dwustronne ostrze, umieszczane w maszynce do golenia;
skulderblad [~et; pl. ~] substantiv	łopatka(anatomia, anatomiczny) kość pasa barkowego połączona z kością ramienną i obojczykiem; noun
teblad [~et; pl. ~] substantiv	liściasty(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) w postaci liści noun
turbinblad	łopatkaroboczy element śmigła, turbiny lub śruby napędowej

Historia wyszukiwania