bölja w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| bölja | fala(fizyka, fizyczny) każde rozprzestrzeniające się zaburzenie w dowolnym środowisku; fala(wojskowość, wojskowy) (socjologia, socjologiczny) zjawisko tworzenia się nielegalnej hierarchii wśród żołnierzy, gdzie żołnierze o krótszym stażu służby są podporządkowani i niejednokrotnie poniżani przez żołnierzy o dłuższym stażu służby; |
| bölja [~de, ~t] verb | falowaćverb kłębić sięverb |
| bölja [~de, ~t] | fala(przenośnie, przenośnia) duża grupa przedmiotów, zwierząt, ludzi poruszająca się w jedną stronę; duże, powtarzające się nasycenie czegoś w krótkim okresie fala(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) rozprzestrzeniające się zaburzenie powierzchni wody |
| böljande | huczećwydawać głośny, niski ton kołysaćwprawiać w ruch wahadłowy rozciągaćrozpościerać się między punktami, brzegami tarzaćciągnąć coś po czymś, co brudzi lub pyli |
| värmebölja [~n -böljor] substantiv | upał(meteorologia, meteorologiczny) okres wysokich temperatur; |
