słownik Polsko-Szwedzki »
fala w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| fala (fizyka, fizyczny) każde rozprzestrzeniające się zaburzenie w dowolnym środowisku; | |
| fala (przenośnie, przenośnia) duża grupa przedmiotów, zwierząt, ludzi poruszająca się w jedną stronę; duże, powtarzające się nasycenie czegoś w krótkim okresie | bölja [~de, ~t] våg [~en, ~or] |
| fala (wojskowość, wojskowy) (socjologia, socjologiczny) zjawisko tworzenia się nielegalnej hierarchii wśród żołnierzy, gdzie żołnierze o krótszym stażu służby są podporządkowani i niejednokrotnie poniżani przez żołnierzy o dłuższym stażu służby; | |
| fala (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) rozprzestrzeniające się zaburzenie powierzchni wody | bölja [~de, ~t] våg [~en, ~or] |
| fala nośna noun | bärvåg [~en ~or]substantiv |
| falafel (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) arabski kotlecik z ciecierzycy lub bobu z sezamem; | |
| falanga (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) zwarty oddział piechoty w starożytnej Grecji; noun | falang [~en ~er]substantiv |
| falanster (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) utopijne osiedle dla spółdzielczej wspólnoty socjalistycznej francuskiego ideologa Charlesa Fouriera; | |
| martwa fala noun | dyning [~en ~ar]substantiv |
| zielona fala (potocznie, potoczny) system sterowania sygnalizacją świetlną na kolejnych skrzyżowaniach umożliwiający przejazd ważnym ciągiem komunikacyjnym bez zatrzymywania się |
