åka w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| åka [åkte åkt] verb | jechaćverb jeździćverb |
| åka på | |
| åka på bakslag | |
| åka på en snyting | |
| blåkråka [~n -kråkor] substantiv | kraskanoun kraska zwyczajna(ornitologia, ornitologiczny) Coracias garrulus, gatunek ptaka z rodziny krasek; |
| bråka | ciągukład rzeczy położonych jedna za drugą hamulcowy(technologia, technika, techniczny) odnoszący się do hamulca kłócićtoczyć spór, spierać się raban(potocznie, potoczny) awantura pełna wrzasku |
| bråka [~de, ~t] verb | kłócić sięverb |
| förespråka [~de ~t] verb | prekonizować(kościelny) mianować biskupa lub kardynała |
| förespråkare [~n; pl. ~, best. pl. -språkarna] substantiv | rzecznik(książkowy) osoba występująca w obronie kogoś lub czegoś, popierająca jakąś sprawę zwolenniczkanoun |
| gråkråka | wrona siwa(ornitologia, ornitologiczny) ptak z gatunku wrona siwa (1.1) wrona siwa(systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Corvus corone Linnaeus, gatunek ptaków z rodziny krukowatych; |
| huskråka | |
| kråka [~n kråkor] substantiv | baboknoun babolnoun czarnowronnoun ptaszeknoun wrona(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny krukowatych; wrona czarnanoun |
| påkalla [~de ~t] verb | wzywaćverb |
| råka | gawron(systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Corvus frugilegus Linnaeus, gatunek ptaka o czarnym upierzeniu z rodziny krukowatych, ale mniejszy od kruka; katabas(potocznie, potoczny) (obraźliwie) ksiądz sukienkowy(pogardliwie, pogardliwy) (obraźliwie) ksiądz, kapłan, duchowny Kościoła katolickiego |
| råka inträffa | składać(potocznie, potoczny) w odniesieniu do jakichś okoliczności: mieć jakiś przebieg |
| råka på | znajdowaćodkrywać coś wewnątrz czegoś lub na czymś |
| skidåkare [~n; pl. ~, best. pl. -åkarna] substantiv | narciarkanoun narciarz(sport, sportowy) osoba jeżdżąca na nartach – po śniegu lub wodzie; także: zawodnik uprawiający narciarstwo |
| skridskoåkare [~n; pl. ~, best. pl. -åkarna] substantiv | łyżwiarz(sport, sportowy) osoba jeżdżąca na łyżwach, także zawodnik wyczynowo uprawiający łyżwiarstwo; |
| småkaka [~n -kakor] substantiv | ciastkonoun |
| snowboardåkare [~n; pl. ~, best. pl. -åkarna] substantiv | snowboardzista(sport, sportowy) osoba jeżdżąca na snowboardzie |
| spillkråka [~n -kråkor] substantiv | dzięcioł czarny(ornitologia, ornitologiczny) Dryocopus martius Linnaeus, największy gatunek dzięcioła, występujący w Polsce; |
| språka [~de ~t] verb | gawędzićverb |
| stråke [~n stråkar] substantiv | smyczek(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element instrumentu smyczkowego w kształcie różdżki lub łuku, który służy do ręcznego wzbudzania wibracji strun; |
