äpple w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| äpple [~t ~n] substantiv | jabłko(spożywczy) owoc jabłoni jabłkonoun |
| äpplet faller inte långt från trädet | niedaleko pada jabłko od jabłonidzieci zwykle dziedziczą skłonności i cechy charakteru po rodzicach |
| Äpplet faller inte långt från trädet. | |
| adamsäpple [~t ~n] substantiv | grdyka(anatomia, anatomiczny) wystająca na przedniej części szyi chrząstka krtani (zazwyczaj u mężczyzn) jabłko Adama(przenośnie, przenośnia) (anatomia, anatomiczny) (zobacz) grdyka (u mężczyzn) |
| bita i det sura äpplet | przymuszaćrobić co wbrew własnej woli |
| galläpple [~t ~n] substantiv | galas(botanika, botaniczny) narośl na liściach roślin, spowodowana przez złożenie w nich owadzich jaj; |
| granatäpple [~t ~n] substantiv | granat(spożywczy) owoc granatowca |
| jordäpple | ziemniaczanydotyczący ziemniaków (rośliny i bulwy), związany z ziemniakami ziemniaczanyprzyrządzony, zrobiony z ziemniaków, z dodatkiem ziemniaków |
| stridsäpple [~t ~n] substantiv | jabłko niezgodynoun kość niezgody(związek frazeologiczny) przyczyna sporu, konfliktu |
