słownik Szwedzko-Polski »
älva w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| älva [~n älvor] substantiv | elfnoun rusałkanoun topielicanoun wodnicanoun |
| få stora skälvan gripas av stora skälvan | dostać cykora(potocznie, potoczny) przestraszyć się, bać się |
| gör-det-självare [~n; pl. ~, best. pl. gör-det-självarna] substantiv | majsterkowicz(potocznie, potoczny) osoba lubiąca wytwarzanie lub naprawianie rzeczy za pomocą prostych narzędzi |
| i själva verket | naprawdę…potwierdzająca, że coś jest zgodne z prawdą, z rzeczywistością w rzeczywistościnaprawdę, w istocie, istotnie, faktycznie, rzeczywiście wprostwręcz |
| omvälva [-välvde -välvt] verb | przeobrażaćverb rewolucjonizowaćverb |
| skälva | drgaćo głosie, dźwięku: brzmieć w sposób przerywany |
| skälva [skälvde, hellre, än, skalv, skälvt, pres. skälver] | drżećtrząść się, drgać, dygotać |
| välva [välvde välvt] verb | rozpinaćverb sklepiaćverb |
